صلوات اللَّه عليه شنيدم كه موضع قبر آن حضرت را حرمتى است معلوم هر كه آن را بشناسد و پناه بان برد حق سبحانه و تعالى او را امان مى‌دهد عرض نمودم كه بيان فرمائيد كه چه مقدار است فرمودند كه از موضع قبر تا بيست و پنج ذرع از پيش، و بيست و پنج ذرع از پس و بيست و پنج ذرع از بالاى سر و هم چنين از پيش پا، و موضع قبر آن حضرت از آن روزى كه آن حضرت را دفن كرده‌اند روضه‌ايست از روضهاى بهشت، و از آنجا معراجى است كه اعمال زيارت كنندگان را به آسمان مى‌برند، و نيست پيغمبرى و فرشته مگر آن كه از حق سبحانه و تعالى رخصت مى‌خواهند در زيارت قبر آن حضرت و ايشان را رخصت مى‌دهند كه زيارت كنند قبر آن حضرت را و فوجى مى‌آيند و فوجى بالا مى‌روند.

و در صحيح از عبد اللَّه بن سنان منقول است كه گفت از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه شنيدم كه قبر آن حضرت صلوات اللَّه عليه بيست ذرع مكسر است به آن كه مثلا چهار ذرع باشد در عرض، و پنج ذرع باشد در طول، و در روايتى ديگر از آن حضرت صلوات اللَّه عليه منقولست كه خاك قبر را تا هفتاد ذرع بر مى‌توان داشت از جهة شفا و امان. و اكثر اصحاب حمل كرده‌اند بر مراتب فضل پس بيست ذرع مكسر تخمينا اصل قبر است بهتر است و هم چنين است هر چه نزديكتر است بهتر است تا هشت و اكثر روايت هشت فرسخ را ذكر نكرده‌اند و كفعمى روايت كرده است و تا پنج فرسخ گفته‌اند و ممكن است كه شرف زمين به اعتبار حرمت دفن در آن پنج فرسخ باشد و از كربلا باشد به اعتبار شرف جوار و سكنى چنانكه كالصحيح از ثابت منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه حق سبحانه و تعالى كربلا را آفريده است پيش از آفريدن كعبه‌