فرمودند كه اول صلوات آن حضرت با انبيا و رسل فرستاده‌اند و بعد از آن بخصوص اگر مؤخر نيز باشد باز مراد است و ليكن ظاهر اين دعاها از حضرت سيد المرسلين 6 باشد و آن حضرت رعايت ادب انبيا صلوات اللَّه عليهم كرده‌اند و صدوق رعايت ادب آن حضرت كرده است و هر دو خوبست‌

(النّظر إلى الكعبة فاذا دخلت المسجد فانظر إلى الكعبة و قل الحمد للّه الّذى عظّمك و شرّفك و كرّمك و جعلك مثابة للنّاس و أمنا مباركا و هدى للعالمين)

ديگر نظر به كعبه معظمه است در مرتبه اولى و اين پيش از دخول باب بنى شيبه دست مى‌دهد الحال كه مسجد بزرگ شده است از باب سلم كه داخل مى‌شوند كعبه ظاهر مى‌شود پس بگو كه جميع حمدها و سپاسها مخصوص ذات مقدس خداونديست كه ترا بزرگ كرده است و مشرف گردانيده است به تشريفات بسيار كه انبيا و اوصيا در تو نماز كرده‌اند، و محل ولادت سيد الوصيين، و مكرم ساخته است ترا كه قبله عالميانت گردانيده است و محل رجوع ايشان يا محل ثواب ايشان يا قبله عالميانت كرده است و محل امن گردانيده است كه هر كه داخل در تو شود ايمن باشد از عذاب الهى و بركت گردانيده است ترا كه همه كس منفعتهاى دنيوى و اخروى به بركت تو بيابند و هدايت كننده عالميان باشى به اعتبار آيات بيّنات كه بعد از اين آيات فرموده است، و حديث صحيح ابن عمار مشتمل است بر دعاى بزرگ كه اين جزو اوست و آن دعا با ساير ادعيه مذكور است در رساله روضه‌