[سهو در سعى‌]

(و قال ابو عبد اللَّه و ابو الحسن موسى بن جعفر صلوات اللَّه عليهما من سها عن السّعي حتّى يصير من السّعي على بعضه او كلّه ثمّ ذكر فلا يصرف وجهه منصرفا و لكن يرجع القهقرى إلى المكان الّذى يجب منه السّعي)

و منقولست از حضرت امام جعفر صادق و حضرت امام موسى كاظم صلوات اللَّه عليهما كه اگر كسى فراموش كند هر و له ميانه مناره و بازار عطاران را تا آن كه بعضى از مواضع سعى را يا كل آن را فراموش كند و بعد از آن به خاطرش رسد پس رو را از راه نگرداند بلكه از پشت سر بر مى‌گردد و به جايى كه واجب است يعنى مستحب مؤكد است از آنجا دويدن، و بعد از آن بدود مانند شتر بانكه تند راه رود و گامها نزديك هم باشد، و اين حديث را مسند نديده‌ام و شيخ طوسى نيز مرسلا روايت كرده است و ظاهرا از اين كتاب برداشته است و دأب اوست كه هر جا مرسل روايت مى‌كند يا از اخر سند روايت مى‌كند مثل آن كه مى‌گويد و روى زرارة غالبا از اين كتاب بر داشته است.

[محرم مى‌تواند خريد يا فروش كنيز كند]

(و روى سعد بن سعد الأشعرىّ عن الرّضا صلوات اللَّه عليه قال قلت له المحرم يشترى الجوارى او يبيع فقال نعم)

و در صحيح منقولست از سعد كه عرض نمودم به حضرت ابى الحسن على بن موسى الرّضا صلوات اللَّه عليهما كه آيا محرم مى‌تواند خريد يا فروخت كنيزان را حضرت فرمودند كه بلى. و از اين مسأله نيز ظاهر مى‌شود كه قياس نتوان كرد در احكام الهى كه عقد محرم به سبب آن حرامست كه سبب وطى محرم مى‌شود، و بيع و شرى كنيز نيز مثل عقد باشد چون سبب است و امثال اين بسيار است.