عليه فرمودند كه هر گاه كوچ كنى و به حصبه برسى كه آن ابطح است و خواهى كه اندكى فرو آيى فرو آى به درستى كه پدرم صلوات اللَّه عليه اندكى توقف مى‌فرمودند و بعد از آن سوار شده به خانهاى مكه مى‌فرمودند و نزول پدرم محض نزول بود بى آن كه آنجا در خواب روند پس حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه حضرت سيد المرسلين 6 در اينجا توقف فرمودند و ليكن از جهة اين بود كه عايشه را آن حضرت 6 با برادرش عبد الرحمن به تنعيم فرستاد كه عمره بياورد و چون حايض شده بود و حج افراد كرده بود به حضرت شكايت كرد كه زنانت همه با حج و عمره برگردند و من با حج تنها حضرت او را فرستادند تا عمره به جا بياورد و چون آمد حضرت بار كردند و روانه مدينه مشرفه شدند، و در بخارى نيز به همين نحو روايت كرده است بطرق بسيار با اندك زياد و كمى، و ظاهر شد كه عمره‌اش از حسد ناشى شد نه از جهة رضاى الهى و از اين اخبار ظاهر مى‌شود تحصيب سنت نيست بلكه نزول آن حضرت از جهة انتظار عايشه بود و ليكن چون حضرت توقف فرمودند متابعت آن حضرت خوبست و امثال اين تاسّى مستحب است و اللَّه تعالى يعلم‌

(و هو دون خبط و حرمان)

يعنى اندكى توقف فرمودند و آن حضرت محض انداختن خود را واقع ساختند، و خود را از استراحت محروم گردانيدند يا قريب به انداختن بود توقف حضرت، و ظاهرا تصحيف از نساخ شده است و چنين بوده است‌ و هو دون حايط حرمان‌ يعنى مسجد حصبا قريب است به ديوار باغ يا به باغ حرمان چنانكه در كتابى هست كه هر جائى از مكه معظمه و حدودش را تحديد كرده‌اند و اسم مصنفش بخاطر نيست در تحديد مسجد حصبا ذكر كرده است به عبارت سابقه، و از اخبار ظاهر مى‌شود كه در فضاى ابطح بوده‌