باب السّعي فى وادى محسّر

(روى معاوية بن عمّار عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه قال اذا مررت به وادى محسّر و هو واد عظيم بين جمع و منى و هو إلى منى اقرب فاسع فيه حتّى تجاوزه فانّ رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و اله حرّك ناقته فيه و قال اللّهُمَّ سلّم عهدى و اقبل توبتى و أجب دعوتى و اخلفني بخير في من تركت بعدى)

اين بابى است در تند رفتن مانند شتر كه تند روند و گامها نزديك هم باشند در وادى محسّر و به پانزده سند صحيح و دوازده موثق كالصحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر گاه به وادى محسّر رسى و آن وادى بزرگى است ميان مشعر و منى و بمنى اقربست پس تند برو در آن وادى تا بيرون روى به درستى كه حضرت رسول خدا 6 ناقه خود را حركت دادند در آن وادى، و اين دعا را بخوان كه ترجمه‌اش اين است كه خداوندا عهد مرا سالم دار يعنى ايمانى كه در روز أ لست از من گرفتى و توبه مرا قبول كن يعنى حج كه گريختن است بسوى حق سبحانه و تعالى يا توبه كه كرده باشد و دعاى مرا مستجاب گردان و بازماندگان مرا تو بازرس بعوض من به فرموده خودت‌

(و روى محمّد بن اسماعيل عن ابى الحسن صلوات اللَّه عليه قال الحركة فى وادى محسّر مائة خطوة)