باب الرّجل يوصى اليه الرّجل ان يحجّ عنه ثلاثة رجال فيحلّ له ان ياخذ لنفسه حجّة منها

(كتب عمرو بن سعيد السّاباطيّ إلى ابى جعفر صلوات اللَّه عليه يساله عن رجل اوصى اليه رجل ان يحجّ عنه ثلاثة رجال فيحلّ له ان ياخذ لنفسه حجّة منها فوقّع صلوات اللَّه عليه بخطّه و قراته حجّ عنه ان شاء اللَّه فانّ لك مثل اجره و لا تنتقص من اجره شيئا إن شاء اللّه)

اين بابى است در آن كه هر گاه شخصى شخصى را وصى كند كه سه كس از جهة او سه حج بكند آيا جايز است كه يك حجرا وصى بكند.

منقولست در موثق كالصحيح از عمرو كه گفت عريضه نوشتم به خدمت امام محمد تقى صلوات اللَّه عليه و از آن حضرت سؤال كردم كه هر گاه شخصى شخصى را وصى كند كه از جهة او سه حج از سه مرد استيجار نمايد خود مى‌تواند كه يكى از آن حجها را بكند پس فرمان همايون آن حضرت رسيد كه بخط مبارك خود نوشته بودند و من خود خواندم كه تو از او حج بكن إن شاء اللَّه به درستى كه ترا نيز مثل او ثواب هست و از مزد او چيزى را كم نمى‌كنى. و بعضى دغدغه كرده‌اند كه چون در استيجار مى‌بايد كه صيغه واقع شود و خود نمى‌تواند كه موجب و قابل باشد و اين معنى بر تقديرى كه لازم باشد از آن جهت است كه مبادا بر او لازم نشود و نكند و يا در آن سال اجير ديگرى شود چون اجاره معاطات لازم نيست كه به آن وفا كند، و