صلوات اللَّه عليه انّ معى صبية صغارا و انا اخاف عليهم البرد فمن اين يحرمون فقال ائت بهم العرج فليحرموا منها فانك اذا اتيت العرج وقعت فى تهامة ثمّ قال فان خفت عليهم فات بهم الجحفة)

و كالصحيح منقولست از يعقوب كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه اطفال ريزه را با خود آورده‌ام و ما مى‌ترسيم كه از سرما آزار يابند و بيمار شوند از كجا ايشان را احرام مى‌بايد بست حضرت فرمودند كه ايشان را به عرج بركه از اعمال فرعست سه چهار منزلى مدينه مشرفه است زيرا كه چون داخل آن مى‌شوى داخل تهامه شده كه از زمين مكه معظمه است از طرق مدينه مشرفه و مى‌بايد كه احرام از خارج آن بسته شود پس فرمودند كه اگر بر ايشان خوف داشته باشى تا جحفه ببر و آن سه منزلى است تخمينا و به يك منزلى اقربست به مكّه از عرج‌

(و روى معاوية بن عمّار عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه قال انظروا من كان معكم من الصّبيان فقدّموه إلى الجحفة او إلى بطن مرّ و يصنع بهم ما يصنع بالمحرم و يطاف بهم و يرمى عنهم و من لا يجد الهدى منهم فليصم عنه وليّه)

به بيست و شش سند صحيح و يك حسن كالصحيح از كافى منقولست از معاويه كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه مهلت دهيد و يا نظر شفقت به ايشان كنيد كه جفا نمى‌تواند كشيد اطفالى كه با شمايند تا جحفه از طرف مدينه مشرفه يا تا بطن مرّ و مرّ الظّهرانش نيز مى‌گويند و الحال مرّان مى‌گويند از طرف مدينه مشرفه و طرف عراق كه‌