حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه اگر بنده ده حج بكند چون مستطيع شود به آن كه آزاد شود و زاد و راحله و غير آن داشته باشد كه در استطاعت مى‌بايد: حجة الاسلام بر او واجب مى‌شود و آن ده حج معنى نيست از حج اسلام‌

(و فى رواية النّضر عن عبد اللَّه بن سنان عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه قال انّ المملوك ان حجّ و هو مملوك اجزاه اذا مات قبل ان يعتق و ان اعتق فعليه الحجّ)

و به بيست و پنج سند صحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه اگر بنده در حالت بندگى حج كند مجزيست او را اگر بميرد پيش از آزادى و ثواب حج اسلام در نامه عملش نوشته مى‌شود، و اگر آزاد شود بر اوست كه مرتبه ديگر حج اسلام به جا آورد بعد از استطاعت و به دوازده سند صحيح منقولست از على بن جعفر كه گفت حضرت امام موسى كاظم صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر گاه بنده حج كرده باشد در بندگى و آزاد شود بر او واجبست حج اسلام بعد از استطاعت و بر اين مضمون احاديث بسيار وارد شده است‌

(و روى عن اسحاق بن عمّار قال سالت ابا ابراهيم صلوات اللَّه عليه عن امّ الولد تكون للرّجل قد احجّها أ يجوز ذلك عنها من حجّة الاسلام قال لا قلت لها اجر فى حجّتها قال نعم)

و به اسانيد صحيحه منقولست از اسحاق كه مشتركست ميان موثق و ثقه كه گفت سؤال كردم از حضرت امام موسى كاظم صلوات اللَّه عليه از ام ولدى كه شخصى با خود داشته باشد و او را بفرمايد كه حج كند آيا اين حج از حجة الاسلام او مجزى است حضرت فرمودند كه نه عرض كردم كه او را