القدر فقال تنزّل فيها الملائكة و الكتبة إلى السّماء الدّنيا فيكتبون ما يكون من امر السّنة و ما يصيب العباد، و امر عنده عزّ و جلّ موقوف له فيه المشيّة فيقدّم منه ما يشاء و يمحو و يثبت و عنده امّ الكتاب)

و به اسانيد صحيحه متكثره منقول است كه محمد بن مسلم گفت كه سؤال كردم از حضرت امام محمد باقر يا حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليهما از علامت شب قدر حضرت فرمودند كه علامتش آن است كه بوى خوش دارد و اگر در آن چند شب هوا سرد باشد آن شب هوا گرم مى‌شود، و اگر در آن شبها هوا گرم باشد در آن شب سرد و خوش است يا خوش بوست، ديگر از آن حضرت صلوات اللَّه عليه پرسيدند كه چرا شب قدرش مى‌گويند حضرت فرمودند كه همه فرشتگان خصوصا نويسندگان عمل به آسمان اول مى‌آيند و هر چه در آن سال واقع مى‌شود و آن چه بر سر بندگان مى‌آيد همه را مى‌نويسند و چيزى چند هست كه موقوف مى‌دارند به مشيت الهى و آن را حكم جزم نفرموده است مى‌خواهد مقدم مى‌دارد و مى‌خواهد مؤخر مى‌دارد و مى‌خواهد محو مى‌فرمايد و مى‌خواهد اثبات و نزد اوست لوح محفوظ كه تغيير و تبديل نمى‌باشد در آن و در لوح محو و اثبات تغيير و تبديل هست و احاديث موثقه كالصحيحه در جزو اول و آخر شده است.

[شب قدر يكى از دو شب است‌]

(و روى عن علىّ بن ابى حمزة كنت ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه فقال له ابو بصير جعلت فداك اللّيلة الّتى يرجى فيها ما يرجى أيّ ليلة هى فقال فى ليلة احدى و عشرين او ثلث و عشرين قال فان لم اقو على كليهما فقال ما ايسر ليلتين فيما تطلب قال فقلت فربّما رأينا الهلال عندنا و جاءنا من يخبرنا بخلاف ذلك فى ارض اخرى فقال ما