پرستارى نما از خواهرانت‌

ز خواهرزادگان و همرهانت‌

بزرگى كن بر ايشان اندرين كار

مرا بگذار با اين قوم خونخوار

به گفت اى بهترين فرزند آدم!

شه خاتم نشان را نقش خاتم‌

مگر نه اى خديو جمله عشّاق‌

به عشقت سر سپردم روز ميثاق‌

مگر نه اى امير كشور عشق‌

مرا خواندى وزير لشكر عشق‌

مگر نه حيدر آن شاهنشه فرد

مرا از بهر امروز تو پرورد

مران چون من غلامى از بر خويش‌

كه در پايت به كف دارم سر خويش‌

به تيغم گر برند انگشت انگشت‌

نريزم مهره مهر تو از پشت‌

تو خود انصاف ده اى سرور ناز!

چسان بيرون رود ز اين دشت عبّاس‌

تو را با كوفيان تنها گذارم‌

سلامت سوى يثرب ره سپارم‌

به فرداى قيامت نزد احمد

جوابم چيست اى سلطان سرمد؟

به حيدر آن امير اهل ايمان‌

چه عذر آرم بگو اى شاه خوبان؟

مرانم از در اى سلطان پيروز

نخواهم ديد من هرگز چنين روز

كه باشم زنده در دنياى فانى‌

سيه‌رو باد عيش و زندگانى‌

پس از عبّاس آل حيدر پاك‌

همى گفتند با آن عشق چالاك‌

دگر ز اصحاب شاه عشق پرور

سخن راندند يك از يك نكوتر