ساخت، جواب نامه‌ها را به همراه او براى كوفيان فرستاد كه وعده عزيمت به كوفه را مى‌داد و محتواى نامه امام اين بود:

«عموزاده‌ام مسلم بن عقيل را به سويتان گسيل داشتم تا رأى و نظر شما را به من گزارش دهد».

مسلم با نامه امام رفت تا به كوفه رسيد، چون مردم از برنامه امام آگاه شدند همگان از آمدن مسلم شادمان گرديدند، مسلم را در خانه مختار بن ابى عبيده ثقفى‌[1] فرود آوردند، و شيعه نزدش رفت و آمد مى‌كردند.

پس از اجتماع مردم نزد مسلم، مسلم نامه حسين 7 را قرائت كرد، مردم مى‌گريستند تا آن كه 18000 نفر با او بيعت كردند.

عبد اللَّه بن مسلم الباهلى و عمارة بن وليد و عمر بن سعد[2] به يزيد نامه نگاشته از امر

[1]- مختار بن ابى عبيدة بن مسعود ثقفى، ابو اسحق، اهل طائف از برجستگان خونخواهان حسين عليه بنى اميه بود. او با پدرش به مدينه كوچيد و وابستگى با بنى هاشم داشت، عبد اللَّه بن عمر با صفيه خواهر مختار ازدواج كرد، او در عراق با على 7 بود و بعد از او ساكن بصره گرديد، عبيد اللَّه بن زياد او را در بصره دستگير و به شفاعت ابن عمر به طائف تبعيد گرديد و بعد از هلاكت يزيد به كوفه رفت و به خونخواهى امام قيام كرد و بر كوفه و موصل غلبه كرد و كشندگان حسين 7 بكشت و در جنگ با مصعب بن زبير در سال 67 كشته شد.

الاصابه شماره 8547، الفرق بين الغرق: 31- 37، الكامل في التاريخ 4/ 82- 108، تاريخ طبرى 7/ 146، الاعلام 7/ 192.

[2]- عمر بن سعد ابى وقاص زهرى مدنى، عبيد اللَّه بن زياد او را با فرماندهى بر 4000 نفر به جنگ ديلم فرستاد و با آن عهدنامه حكومت رى براى عمر بن سعد بود، بعد عبيد اللَّه چون از حركت حسين 7 به سوى عراق اطلاع يافت به عمر بن سعد نوشت كه با لشكرش باز گردد، و او را مأمور قتل و جنگ با امام نمود، و او عذر خواست، ابن زياد تهديدش كرد كه حكومت رى را از او بستاند و او پذيرفت، عمر بن سعد به دست نيروى مختار كشته شد.

الطبقات 5/ 125، الكامل في التاريخ 4/ 21، الاعلام 5/ 47.