بگرياند بهشت او را باشد، و آن كس كه بگريد و يك نفر را بگرياند برايش بهشت باشد، و آن كس كه تباكى كند او را نيز بهشت باشد.

مؤلف كتاب عليّ بن موسى بن جعفر بن محمّد بن طاوس حسينى گويد: از انگيزه‌هاى والايى كه ما را بر اسلوب و روش اين كتاب بر انگيخت اين بود كه بعد از جمع آورى كتاب مصباح الزائر و جناح المسافر[1] را دريافتم كه جوانب مختلفه و مستحسنه زيارات را در و نمايه‌اى است، و حامل آن از نقل و حمل مصباح يا كتاب بزرگ مزار در اوقات شريفه و اماكن متبرّكه بى‌نياز مى‌گردد.

نيز دوست داشتم از اين كه زائر از حمل كتاب مقتل در زيارت عاشورا در كربلا بى‌نياز گردد.

لذا اين كتاب را نوشتم تا همراه مصباح زائر از كتب ديگر مستغنى گردد و از همين رو در كتاب حاضر به دليل ضيق وقت زائر از هر گونه تطويل و تكرار اجتناب شد، با آن كه ابواب گوناگون كربلا براى ارباب ايمان آورده شد، چه، ما در اجساد كلمات روح معانى سازگار با آن را به كار برديم.

و آن را به كتاب: «الملهوف على قتلى الطفوف» ناميدم و بر سه مسلك قرار دادم، و اين در حالى است كه مستعين به خداى مالك رؤوف مى‌باشم.

[1]- مصباح، نخستين تصنيف مؤلف است كه در 20 فصل گرد آمده: فصل اوّل در مقدمات و آداب سفر و فصل آخر در زيارات ائمه و اولاد ايشان مى‌باشد.