مسلك سوم، بخش پايانى اين كتاب است.

[حركت اهل بيت امام به همراه سرهاى شهداء]

گويد: عمر بن سعد لعنة اللَّه عليه، عصر همان روز عاشوراء سر انور امام حسين 7 را به وسيله خولى بن يزيد اصبحى و حميد بن مسلم ازدى‌[1]، لعنة اللَّه عليهما به نزد عبيد اللَّه بن زياد عليه لعائن اللَّه فرستاد، و فرمان داد تا سرهاى مطهّر بقيه شهداء را چه از ياران يا اهل بيتش قطع كرده با شمر بن ذى الجوشن و قيس بن اشعث و عمرو بن حجاج بفرستد و آنان با رؤوس مطهّره حركت كردند تا به كوفه رسيدند.

عمر بن سعد مانده آن روز و فردايش را تا وقت ظهر در كربلا توقف كرد، بعد با بازماندگان خاندان حسين 7 از كربلا حركت كرد، و اهل البيت را كه سپرده‌هاى خير الأنبياء بودند بر پلاس پالانهاى شتران در حالى كه پوشش چهره‌هاى آنان مكشّفه‌

[1]- در تنقيح المقال 1/ 380 آمده است: آگاهى از وى نيافتم جز آن كه رجال شيخ او را از اصحاب سجّاد 7 شمرده، كه ظاهرا بايد امامى باشد ولى كاملا مشخص نيست.

در مستدركات علم الرجال 3/ 289 آمده است: حميد بن مسلم كوفى، از ناشناخته‌هاى اصحاب سجاد 7 است و از ناقلان اخبار كربلا، آن گونه كه بر مى‌آيد در كربلا بوده ... و از لشكريان سليمان بن صرد از سوى مختار در واقعه عين الوردة در جنگ با شاميان براى خونخواهى امام بوده است.

مى‌گويم: احتمال مى‌رود كه دو نفر به نام حميد بن مسلم باشند، يكى در لشكر عمر بن سعد بوده كه بعضى از روايات كربلا را روايت كرده و همراه رأس مبارك امام نزد ابن زياد با ديگران بوده بنا بر اين او بايد از ياران عمر بن سعد باشد، و دوم امامى است از اصحاب امام سجاد 7 و از لشكريان سليمان بن صرد.