امير المؤمنين (ع) در روز جمعه، سيزدهم ماه رجب سال سى پس از عام الفيل در كعبه زاده شد در حالى كه هيچ كس نه پس و نه پيش از او در كعبه زاده نشده است‌[1].- صاحب كتاب «بشائر المصطفى»[2]- به نقل از يزيد بن قعنب‌[3]- روايت كرده است كه: با عباس بن عبد المطلب و گروهى از بنى عبد العزّى، روبروى بيت اللَّه الحرام نشسته بودم كه فاطمه بنت اسد مادر امير المؤمنين (ع) در حالى كه نه ماهه حامله بود با درد زايمان بدان سوى آمد. پس گفت: بارخدايا! من به تو و كتاب‌هايى كه فرو فرستاده‌اى و پيامبرانى كه‌

[1] علّامه مجلسى عبارت گذشته را در بحار الانوار 35/ 16- 17 به نقل از ارشاد مفيد و اعلام الورى طبرسى با پاره‌اى تفاوت و افزايش نقل مى‌كند و مى‌گويد:« مى‌گويم: نظير اين سخن را علّامه در كشف اليقين بيان كرده است».

[2] صحيح آن« بشارة المصطفى لشيعة المرتضى» از شيخ عماد الدين ابى جعفر محمّد بن ابى القاسم على بن محمّد بن على بن رستم بن مرزبان طبرى آملى كحى از دانشمندان بزرگ سده ششم است. علّامه جستجو گر شيخ آقا بزرگ تهرانى در« الذريعة الى تصانيف الشيعه» 3/ 118 پس از ذكر اين كتاب مى‌گويد: نزد شيخ ما علّامه نورى نسخه‌اى بوده كه اينك نزد شيخ محمّد سماوى است، ولى در آن خطبه‌اى كه پيامبر اكرم6 در آخر شعبان ايراد كرده است يافت نمى‌شود، در حالى كه سيّد على بن طاوس در آغاز اعمال ماه رمضان در كتاب خود« الاقبال» اين خطبه را از كتاب« بشارة المصطفى» نقل كرده است، و به نظر مى‌رسد آن چه در دست مى‌باشد تمامى كتاب نيست.

[3] م: قعنب.