شيخ دانشمند ابن بابويه كه مردى فاضل بود از اعقاب مصنّف كبير شيخ معظم، الصّدوق ابو جعفر محمّد بن بابويه‌[1]- كتابى در بيان فضايل مولانا امير المؤمنين (ع) تصنيف كرده است و خود را ملتزم كرده در اين كتاب چهل حديث نقل كند كه هر حديث را چهل نفر نقل كرده باشند و در آن داستان شگفتى را نقل مى‌كند[2].- او مى‌گويد: شاعرى به نام ببغا[3]- بر يكى از سلاطين وارد شد. او هر ساله بر اين سلطان وارد مى‌شد و سلطان را در

[1] او منتجب الدّين ابو الحسن على بن الشيخ موفق الدّين عبيد اللَّه بن الشيخ شمس الدّين ابو محمّد الحسن، معروف به« حسكا» بن الحسين بن الحسن بن الشيخ الفقيه الحسين( برادر شيخ صدوق) بن ابى الحسن على بن الحسين بن موسى بن بابويه قمى، از علماى بارز سده ششم است، و اين كتاب او« الاربعين عن الاربعين من الاربعين في فضايل امير المؤمنين» بدين مفهوم است كه: چهل حديث را از چهل شيخ به نقل از چهل صحابى آورده كه به تازگى در قم به چاپ رسيده، و مدرسه امام مهدى( ع) به تحقيق و نشر آن همّت گماشته است. او پس از نقل چهل حديث، چهارده حكايت لطيف در مناقب حضرت( ع) ذكر مى‌كند.

[2] همان/ 100- 98. علّامه مجلسى در بحار 42/ 19- 15 در شماره 12 به نقل از علّامه حلّى در كشف اليقين آن را مى‌آورد. شكل اين حديث در اين مأخذ و كشف اليقين با يك ديگر اختلاف دارد. بهتر است بدان رجوع شود.

[3] او ابو الفرج عبد الواحد بن نصر مخزومى معروف به« ببغا» است. او شاعرى بوده اديب كه ديوان و ستايش سروده‌هايى دارد براى سيف الدوله. او در شهرها مى‌گشت و به ستايش بزرگان مى‌پرداخت. در شعبان سال 398 هجرى قمرى درگذشت.( به حاشيه همين مأخذ بنگريد).