حسين 7 برايش نامه نوشته بود «منذر بن جارود» بود، او از ترس اينكه مبادا نامه‌رسان (سليمان بن رزين) جاسوس عبيد اللَّه بن زياد باشد، و از سوى ديگر دخترش به نام «بحريّه» همسر عبيد اللَّه بن زياد بود، نامه و نامه‌رسان را نزد عبيد اللَّه آورد، عبيد اللَّه دستور داد سليمان بن رزين (نامه رسان امام حسين 7) را به دار آويختند.

و مظلومانه به شهادت رساندند.[1]

شدّت عمل ابن زياد، و حركت او به سوى كوفه‌

عبيد اللَّه بن زياد پس از دار زدن سليمان نامه‌رسان امام حسين 7 در بصره، بر فراز منبر رفت، و سخنرانى كرد و مردم بصره را هشدار داد و ترسانيد و گفت: «مبادا تحت تأثير افراد اخلالگر و آشوب طلب شويد.» و شب را در بصره ماند، و صبح برادرش عثمان بن زياد را به عنوان نايب خود در بصره نصب كرد، و خود به سوى كوفه حركت نمود.

نيرنگ مرموز ابن زياد در ورود به قصر فرماندارى كوفه‌

ابن زياد وقتى كه به نزديك كوفه رسيد، صبر كرد تا شب شد، سپس با همراهان شبانه وارد كوفه گرديد، مردم گمان كردند كه امام حسين 7 وارد كوفه شده است، از اين رو مقدمش را گرامى شمردند، و اطرافش را با تجليل و احترام گرفتند، ولى وقتى كه فهميدند او ابن زياد است،

[1]. اين حادثه نشان مى‌دهد كه« منذر بن جارود» شخصى سست عنصر و بى‌جربزه بود كه اين گونه خود را باخت، كه گاهى انسان به شك مى‌افتد كه مبادا او خودش جاسوس ابن زياد بوده است.( مترجم).