نامه‌اى نوشت و به مسلم 7 داد، كه در فرازى از آن نامه چنين آمده است:

قد نفذت اليكم ابن عمّى مسلم بن عقيل، ليعرّفنى ما انتم عليه من الرّأى‌

، پسر عمويم مسلم بن عقيل را به سوى شما فرستادم، تا از نزديك وضع شما را بنگرد و مرا به تصميم و راه و روش شما با خبر سازد.

حضرت مسلم 7 به سوى كوفه رهسپار شد، وارد كوفه گرديد و نامه امام حسين 7 را براى آنها خواند، آنها بسيار خرسند شدند كه امام حسين 7 به كوفه خواهد آمد.

آنگاه حضرت مسلم 7 را وارد خانه مختار[1] كردند، شيعيان در خانه مختار رفت و آمد كرده و با حضرت مسلم 7 ملاقات مى‌نمودند. حضرت مسلم 7 نامه امام حسين 7 را در حضور اجتماع شيعيان در خانه مختار، قرائت كرد، مردم هنگام شنيدن نامه امام 7 گريه مى‌كردند، تا اينكه هيجده هزار نفر از شيعيان با حضرت مسلم 7 بيعت كردند.

[1]. مختار در طائف متولّد شد، سپس با پدرش به مدينه منتقل شدند و در آن جا همواره با بنى هاشم همسويى و رفت و آمد داشتند، مختار در عراق از ياران حضرت على( ع) بود، و پس از شهادت على( ع) ساكن بصره شد، به دستور ابن زياد( كه در آن هنگام فرماندار بصره بود) مختار را دستگير و زندانى نمودند، سپس با وساطت شوهر خواهرش پسر عمر، به طائف تبعيد گرديد، بعد از مرگ يزيد، براى خونخواهى از خون حسين( ع) به كوفه آمد، انقلاب كرد، پيروز شد و قاتلان حسين( ع) را به مجازات سختى رسانيد، سرانجام در جنگ بين سپاه او و سپاه مصعب بن زبير، در سال 67 هجرى قمرى به شهادت رسيد، مرقد شريفش در كوفه در راهرو حرم حضرت مسلم( ع) است.( مترجم).