مى‌نگريستند كه بعضى مجروح و برهنه بر زمين افتاده و بعضى را سر بريده‌اند، در حالى كه دختران خاندان نبوّت گريبانشان را چاك زده و دست به گريبان فاجعه جگر سوز رحلت عزيزانشان شده‌اند، با موهاى پريشان از پشت پرده‌ها خارج شده و خود را در برابر فقدان بزرگانشان مى‌نگرند، و فرياد شيون و ناله سر داده‌اند، چرا كه حاميان و سرپرستارانشان را از دست داده‌اند.

اى انسانهاى تيزنگر و هوشمند و حق‌بين، سوگ جانسوز مصيبت اين خاندان را به ياد آوريد، و شما را به خدا براى غريبى و تنهايى آنها و بسيارى دشمنانشان ناله كنيد، و با ابراز احساسات و ريختن اشك ماتم، با آنها همدردى و همنوايى كنيد و به خاك كوچ غمبار آنها خاك غم بر سر بريزيد، چرا كه ارواح پاك آنها امانتهاى آفريدگار مخلوقات، و ميوه‌هاى دل رسول خدا، و نورهاى چشم حضرت زهرا 8 بودند، همان رسولى كه دندانهاى آنها را با دهان مباركش مى‌مكيد، و پدر و مادر آنها را از همه افراد امّت برتر مى‌دانست.

«اگر در باره ارجمندى مقام آنها شك دارى، حال آنها را از سنّت رسول خدا و قرآن بپرس، قرآن و سنّت عادلترين شاهد براى خردمندان است، كه شرح فضيلت آنها را به طور مشروح بيان كرده‌اند.

رسول خدا 6 به دستور خداوند كه به وسيله جبرئيل ابلاغ شد، سفارش آنها را از پيش كرده بود.»