جعل علمه عندنا، و فهمه لدينا فنحن عيبة علمه، و وعاء فهمه و حكمته، و حجّته على اهل الارض في بلاده لعباده، اكرمنا اللَّه بكرامته و فضّلنا بنبيّه محمّد 6‌ عَلى‌ كَثِيرٍ مِمَّنْ‌ خلق تفضيلا بيّنا.

فكذّبتمونا و كفّرتمونا، و رأيتم قتالنا حلالا، و اموالنا نهبا، كأنّنا اولاد ترك او كابل، كما قتلتم جدّنا بالامس، و سيوفكم تقطر من دمائنا اهل البيت، لحقد متقدّم، قرّت لذلك عيونكم، و فرحت قلوبكم، افْتِراءً عَلَى اللَّهِ‌ و مكرا مكرتم‌ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرِينَ‌، اما بعد: اى مردم كوفه! اى اهل حيله و نيرنگ و بى‌وفا و خودخواه، ما خانواده‌اى هستيم كه خداوند ما را به شما و شما را به ما آزمايش فرمود. ما از آزمايش به طور نيك بيرون آمديم، خداوند علمش را در نزد ما قرار داد و ما را داراى فهم و دريافت كرد، ما كانون علم خدا و مركز فهم و حكمت او، و حجّت او بر اهل زمين در شهرهايش براى بندگانش هستيم، خداوند ما را به كرامتش، كرامت داد، و به وجود پيامبرش حضرت محمد 6 بر بسيارى از مخلوقاتش برترى بخشيد، ولى شما ما را دروغگو دانستيد، و در مورد ما ناسپاسى نموديد، كشتن ما را حلال دانسته، و اموال ما را به يغما برديد، گويى ما از فرزندان ترك و كابل بوديم، چنان كه ديروز جدّ ما (حضرت على 7) را كشتيد، و خون ما از شمشيرهاى شما بر اثر كينه‌هاى گذشته مى‌چكد، چشم شما به اين گونه اعمال ناروا روشن شد، و دلتان شاد گشت، با اين دروغى كه بر خدا بستيد، و نيرنگى كه با خدا كرديد، ولى خدا بهترين مكركننده‌ها است.

فلا تدعونّكم انفسكم الى الجذل بما اصبتم من دمائنا، و نالت ايديكم من اموالنا، فانّ ما اصابنا من المصائب الجليلة و