خطاب امام 7 به معاوية بن أبى سفيان‌ 1592- به خدا سوگند ظلم، نحس است و گناهكار هميشه ستمگر است.

1593- بسوى قيامت كه خداى دادگر در آن حاكم است در حركت هستى و آنان كه اختلاف دارند در پيشگاه خدا قرار خواهند گرفت.

1594- بزودى كه در پيشگاه خدا قرار گرفتيم و يكتا حاكم قيامت به حسابها رسيدگى كرد، درك مى‌كنى كه ستمكار كيست؟

1595- بزودى لذتهاى مردم پايان مى‌پذيرد و غصه‌ها تمام مى‌گردد. (و هركس به نتيجه‌ى عمل خود مى‌رسد.)

1596- بخاطر كارهاى بزرگ شب و روز مى‌گردند و ستارگان مى‌چرخند.

1597- از روزگارانى كه بر ملت‌هاى گذشته سپرى گرديده سؤال كن تا به تو از آثار و آداب گذشتگان خيلى زود خبر دهند.

1598- در خانه‌ى مرگ و مصيبت عمر جاويدان مى‌طلبى، نمى‌دانى كه طالب زندگى جاويد قبل از تو فراوان بوده است.

1599- به خواب مى‌روى اما مرگ و مصيبت در كمين توست، اى به خواب رفته براى مرگ آماده باش.

1600- نابود شدن را بازيچه مى‌دانى و در مسير نابودى هستى، توجه داشته باش كه هيچ چيز دنيا دوام ندارد.

1601- تو كه فردا مردى از مشكلاتى كه در قعر درياى زندگى در دنيا ديده‌اى‌