يا ربّ چه قضا نسخه تقدير نوشت‌

اجزاء وجود من به توحيد سرشت‌

فردا كه از اين رباط ويران بروم‌

خواهم كه شوم مقيم در باغ بهشت‌

خرم دل آنكه يافت أسباب بهشت‌

گردد به رخش گشاده أبواب بهشت‌

از چهره روح گرد تن شويد پاك‌

پس تازه كند جان خود از آب بهشت‌

تا چند در اين منزل ويران باشم‌

بى‌جرم اسير بند و زندان باشم‌

گر مرغ دلم به آشيان ميل كند

ناگاه مقيم باغ رضوان باشم‌

ابروى تو كرده عالمى را پرنور

وز حسن تو گشته مه به‌خوبى مشهور

آن دم كه كنم مقام در باغ بهشت‌

خواهم كه كنيز خانه‌ام باشد حور