مى‌پرورانى، شام تو را از شيهه‌ى اسب‌ها كر مى‌سازد.

1410- اى پسر هند عقل را از دست داده‌اى، با تير شانه‌هاى شما را سوراخ سوراخ مى‌كنم.

1411- نود هزار نيزه‌دار و تيرانداز دارم، كوه و دشت را اشغال خواهند كرد.

1412- سوگند بحق كه حقّ باطل را برطرف مى‌سازد، آنچه گفتم براى مبارزه امسال تو آماده است، كارى به سال آينده نداشته باش.

1413- اين سربازان، كسانى هستند كه پيامبر 6 را يارى كردند و آنگاه به رسول خدا 6 پاسخ مثبت دادند كه وى شكست خورده بود.

توضيح: شعر شماره 1401 همان شعر 1413 مى‌باشد كه تكرار شده در بعضى نسخه‌ها نيست و در بعضى نسخه‌ها شعر دوم را خطّ زده‌اند ولى از اين نظر كه با مطلب مناسبت داشت و براى رعايت ترتيب شعرها ترجمه شد.

علامت لشكر امام 7‌ 1414- سربازان من همانند شيرهاى بيشه و بچه شيرانى كه در كنام آرميده‌اند در روز جنگ با شمشيرهاى صيقلى داده آماده جنگ‌اند.

1415- صبح نبرد پشت سر پرچم قرار گرفته و آماده جزيه گرفتن‌[1] و سر

[1]- اهل كتابى كه از نظر إسلام رسمى هستند با پرداخت پول آزاد مى‌گردند و يا كسى كه اسير مى‌گردد با دادن فديه آزاد مى‌شود. اهل كتاب پولى كه همه ساله مى‌دهند به نام جزيه خوانده مى‌شود.