1049- اگر زير شمشيرهاى ما سقوط كرديد مثل كعب ابى الأشرف (رئيس قبيله بنى نضير) به قتل خواهيد رسيد.

1050- خدا ياغى‌گرى او را مشاهده كرد و ديد كه همانند شتر گرسنه كنار كشيده و بى‌اعتنائى مى‌كند.

1051- (خدا كه چنين وضعى را از كعب ديد) آيه‌اى از قرآن از طريق وحى به بنده مهربان خود محمّد 6 درباره قتل او فرستاد.[1]

1052- محمّد 6 كسى را پنهانى مأمور قتل او ساخت او هم با شمشير تيز و آبديده بسوى او حركت كرد و او را بقتل رسانيد.

1053- در آن شب چشم‌هائى كه از خبر قتل كعب مى‌بايد گريه كنند با آه و ناله گريستند.

1054- بازماندگان كعب از محمّد 6 درخواست كردند كه اجازه بده كمى گريه كنيم، زيرا ما از گريه آرامش نيافته‌ايم.

1055- محمّد 6 آنها را رها كرد سپس دستور داد كه برخلاف ميل خود از آن سرزمين كوچ كنند.

1056- بنى نضير زندگى را ترك كردند و به غربت روى آوردند و خانه‌هاى زيبا را رها كردند و رفتند.

1057- بنى نضير در شرائطى كه بر روى شترهاى لاغر رديف هم سوار بودند بسوى اذرعات (شام) حركت كردند.

[1]- سوره آل عمران آيه 12« ... سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلى‌ جَهَنَّمَ ...»