همانا مثل من همانند سواركارى است كه در يك روز گرم براى او درختى بر پا شده باشد و او در زير آن درخت در وسط روز به خواب رود سپس استراحتى كند (يا بادى بوزد) و آن درخت را ترك كند [و برود].

628- امام صادق 7 روايت كند كه: رسول خدا 6 فرمود: در طلب كردن دنيا به آخرت زيان مى‌رسد و در طلب كردن آخرت به دنيا زيان مى‌رسد پس به دنيا زيان برسانيد كه دنيا سزاوار زيان است.

629- امام صادق 7 فرمود: در كتاب على 7 آمده است كه: مثل دنيا همانند مار است كه چقدر لمس و سودن آن نرم است در حالى كه در درون آن زهر كشنده است، مرد عاقل از چنين مارى حذر مى‌كند و كودك نادان به سوى آن مايل مى‌شود.

630- امام صادق 7 از پدران بزرگوارش روايت كند كه: در وصيّت پيامبر 6 به على 7 آمده است كه: اى على! همانا كه دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است، اى على! خداوند به دنيا وحى فرستاد كه: خدمتگزار كسى باش كه در خدمت من است و به رنج و سختى بيفكن كسى را كه در خدمت توست، اى على! راستى كه اگر ارزش دنيا در نزد خدا با بال پشه‌اى برابرى مى‌كرد هرگز به كافر جرعه‌اى از آب آن را نمى‌نوشاند، اى على! هيچ كس از خلق اوّلين و آخرين نيست جز اينكه در روز قيامت آرزو مى‌كند كه اى كاش از دنيا تنها به اندازه خوراكى به او داده مى‌شد.

631- رسول خدا 6 فرمود: آنچه كه اندك باشد و كفايت كند از آنچه كه فراوان باشد و [آدمى را به خود] مشغول سازد بهتر است.

632- امير المؤمنين 7 در وصيّتش به محمّد بن حنفيه فرمود: و هيچ مالى بهتر از خوشنود بودن به خوراك، فقر را بر طرف نمى‌كند و كسى كه به مقدار كفاف روزانه اكتفا كند راحتى و آسايشش را سامان بخشيده است و در فراخى و آسودگى زندگانى مقيم گشته است، حرص [آدمى را] به سوى سرنگونى در گناهان فرا مى‌خواند.

633- ابو درداء گويد: رسول خدا 6 فرمود: كسى كه صبح كند در حالى كه تندرست و سالم باشد و در باره مركب سوارى‌اش ايمن باشد و در نزد او خوراك روزانه‌اش موجود باشد گوئيا خير دنيا به او بخشيده شده است، اى پسر جعشم! در اين دنيا آنچه كه گرسنگى تو را بر طرف سازد و عورتت را بپوشاند برايت كافى است پس اگر خانه‌اى باشد