609- رسول خدا 6 فرمود: هر كس دنيايش را دوست داشته باشد به آخرت خود زيان مى‌رساند.

610- از امير المؤمنين 7 در باره زهد و بى‌رغبتى به دنيا پرسيده شد و حضرت فرمود: واى بر تو از حرام دنيا، از حرام دنيا دورى كن.

62- باب استحباب زاهدانه زندگى كردن در دنيا و حدّ زهد

611- امام صادق 7 فرمود: كسى كه نسبت به دنيا بى‌رغبت باشد خداوند فهم حقيقت را در قلب او پا بر جا مى‌گرداند و زبانش را به گفتن سخنان حكيمانه گويا مى‌كند و درد و دواى عيبهاى دنيا را به او مى‌نماياند و او را سالم و بدون نقص از دنيا به سوى بهشت كه سراى سلامت است بيرون مى‌برد.

«اين حديث را مرحوم شيخ صدوق «قدس سره» در كتاب (ثواب الاعمال) از امام صادق 7 روايت كرده است و پيش از آن چند جمله اضافه دارد كه حضرت فرمود: كسى كه در طلب معاش شرم نكند روزى‌اش سبك و خاطرش فراخ و خانواده‌اش در آسودگى قرار مى‌گيرند و كسى كه به دنيا بى‌رغبت باشد ...

612- ابى حمزه گويد: نشنيده‌ام كه كسى از امام سجّاد 7 زاهدتر باشد به جز آنچه كه در باره على بن ابى طالب 7 به من رسيده است، امام سجّاد 7 هر گاه در باره زهد و بى‌رغبتى به دنيا سخن مى‌فرمود و موعظه مى‌كرد حاضران به گريه مى‌افتادند- ابى حمزه در ادامه گويد:- و من نوشته‌اى را كه در آن سخنى از سخنان امام سجّاد 7 در باره زهد نوشته شده بود خواندم و آن را براى خود نوشتم سپس به خدمت حضرت امام سجّاد 7 آمدم و آن را به حضرت عرضه نمودم حضرت آن را شناخت و تصديق فرمود و در آن نوشته آمده بود: «به نام خداوند بخشاينده مهربان» خداوند ما و شما را از نيرنگ ستمگران و ستم حسودان و سخت‌گيرى زورگويان كفايت كند، اى ايمان آورندگان! طاغوتها و پيروانشان كه اهل ميل به اين دنيا هستند شما را به فتنه نيفكنند، از آنچه كه خداوند شما را از آن حذر داده دورى كنيد و نسبت به آنچه از دنيا كه خداوند شما را در باره آن به زهد و بى‌رغبتى فرمان داده زهد را پيشه سازيد و به آنچه كه در اين دنياست به گونه كسى كه دنيا را سراى ماندن و استراحتگاه‌