نفسى بكشد پس چون نفس مى‌كشد جهنّم شعله‌ور مى‌گردد.

572- داود بن فرقد از برادرش روايت كند كه گفت: از امام صادق 7 شنيدم كه فرمود: همانا افراد متكبّر در روز قيامت به صورت مورچه در مى‌آيند و مردم آنان را پايمال مى‌كنند تا اينكه خداوند از حساب خلايق فارغ شود.

573- امام صادق 7 فرمود: هيچ بنده‌اى نيست جز اينكه در سر او دهانه و لگامى هست كه فرشته‌اى آن را نگاهداشته است پس هر گاه بنده‌اى تكبّر نمايد آن فرشته به وى مى‌گويد (نفرين كند): فرود آى كه خداوند تو را فرومايه و پست كند، پس او پيوسته در نفس خودش خود را بلند مرتبه‌ترين مردم مى‌داند در حالى كه در چشم مردمان كوچكترين مردم است. و هنگامى كه تواضع و فروتنى نمايد خداوند عزّ و جلّ او را بلند مرتبه مى‌گرداند سپس فرشته به او مى‌گويد (دعا مى‌كند): فراز آى كه خداوند تو را بلند مرتبه گرداند، پس وى پيوسته در درون خود خود را كوچكترين مردم مى‌داند در حالى كه در چشم مردمان بلندپايه‌ترين مردم است.

574- امام صادق 7 در سفارشى به اصحابش فرمود: از بزرگى نمودن و كبر بر حذر باشيد زيرا بزرگ منشى بالاپوش خداوند عزّ و جلّ است پس كسى كه در بزرگ منشى با خداوند به كشمكش بر خيزد خداوند او را درهم مى‌شكند و در روز قيامت وى را خوار مى‌سازد.

575- امام صادق 7 از پدر بزرگوارش روايت كند كه: همانا على 7 فرمود:

هيچ كس از فرزندان آدم نيست جز اينكه موى پيشانى‌اش در دست فرشته‌اى است پس اگر تكبّر ورزد وى را با موى پيشانى‌اش به زمين مى‌كشد سپس به او مى‌گويد: فروتن باش، خدا فرودت آورد. و اگر فروتنى كند موى پيشانى‌اش را مى‌كشد سپس به او مى‌گويد: سرت را بلند كن، خدا تو را بالا برد و تو را به خاطر فروتنى‌ات فرود نياورد.

576- امام باقر 7 فرمود: رسول خدا 6 فرموده است: همانا شيطان سرمه‌اى دارد [كه در چشم مى‌ريزد] و داروى ليسيدنى دارد [كه در دهان مى‌ريزد] و دارويى دارد كه در بينى مى‌ريزد. امّا سرمه او چرت زدن است و داروى ليسيدنى او دروغ است و دارويى كه در بينى مردمان مى‌ريزد كبر و بزرگى نمودن است.

577- امام صادق 7 فرمود: سه گروهند كه خداوند به آنها نظر [رحمت‌] نمى‌افكند: يكى آنكه متكبّرانه روى خود را از ديگران برمى‌گرداند و ديگرى آنكه از روى تكبّر جامه بلند خويش بر زمين مى‌كشد و ديگرى آنكه كالاى خود را با سوگند خوردن و بزرگى نمودن رواج مى‌دهد. همانا بزرگ منشى مخصوص خداست كه پروردگار جهانيان است.