552- امير المؤمنين 7 فرمود: حسدورزيدن دوست، ناشى از ناسالم بودن دوستى است.

553- امير المؤمنين 7 فرمود: سلامت بدن نشانه كمى حسد است.

554- على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر 7 و ايشان از پدرش و ايشان از جدّش روايت كند كه: رسول خدا 6 روزى به اصحابش فرمود: آگاه باشيد كه مرض امّتهاى گذشته به شما نيز سرايت كرده و آن مرض حسد است اين مرض موى را نمى‌سترد (نمى‌تراشد) بلكه دين را مى‌تراشد و چيزى كه در حال حسد نجات بخش است اين است كه آدمى دستش را [از تجاوز به محسود] باز دارد و زبانش را نگاه دارد و نسبت به برادر مؤمن خود كينه نداشته باشد.

56- باب برخى از خصلتهايى كه مورد عفو و بخشش قرار گرفته‌اند

555- امام صادق 7 روايت كند كه: رسول خدا 6 فرمود: از امّت من [عقوبت بر] نه چيز بر داشته شده است: خطا و فراموشى و كارى كه بر انجام آن مجبور شوند و آنچه كه نمى‌دانند و آنچه كه از توان و طاقت آنان بيرون است و آنچه كه در حال اضطرار انجام مى‌دهند و حسد [تا زمانى كه در دل باشد و آن را اعمال نكنند] و فال بد زدن و تفكّر در انديشه‌هاى پريشان در امر آفرينش تا زمانى كه بر زبان نياورند [و در حدّ فكر باقى بماند].

556- امام صادق 7 روايت كند كه: رسول خدا 6 فرمود: از امّت من [عقوبت بر] چهار خصلت بر داشته شده است: خطاى آنان و فراموش نمودنشان و آنچه كه بر انجام آن مجبور مى‌شوند و آنچه كه طاقت آن را ندارند و گفتار خداوند عزّ و جلّ همين است كه مى‌فرمايد: «اى پروردگار ما! اگر فراموش كرديم يا به خطا رفتيم ما را مؤاخذه مكن. اى پروردگار ما! بار آن گونه كه بر پيشينيان ما حمل نمودى بر ما حمل مكن و آنچه را كه طاقت و توان آن را نداريم بر گرده ما مگذار»[1] و گفتار خدا كه مى‌فرمايد: «مگر كسى كه مجبور شده است در حالى كه قلبش به ايمان آرميده است»[2].

557- امام صادق 7 روايت كند كه: رسول خدا 6 فرمود: از امّت من [عقوبت بر]

[1]- بقره/ 286.

[2]- نحل/ 108.