543- داود رقّى گويد: از امام صادق 7 شنيدم كه مى‌فرمود: از خدا بترسيد و كسى از شما بر ديگرى حسد نورزد.

544- امام صادق 7 روايت كند كه: رسول خدا 6 فرمود: نزديك است كه فقر به كفر بيانجامد و نزديك است كه حسد بر قضا و قدر چيره شود.

545- امام صادق 7 فرمود: آفت ديندارى حسد و خودبينى و فخرفروشى است.

546- امام صادق 7 روايت كند كه: رسول خدا 6 فرمود: خداوند عزّ و جلّ به حضرت موسى بن عمران 7 فرمود: اى پسر عمران! بر مردم به آنچه كه من از فضل خود به آنان داده‌ام حسد مبر و بر داشته‌هاى آنان چشم مدوز و نفست را در پى آنها نفرست زيرا شخص حسود بر نعمت من خشمگين و ناخوشنود است و از آن قسمتى كه بين بندگانم روا داشته‌ام روى گردان است و كسى كه چنين باشد نه من از آن اويم و نه او از براى من است.

547- امام صادق 7 فرمود: همانا مؤمن غبطه‌[1] مى‌خورد ولى حسد نمى‌ورزد و منافق حسد مى‌ورزد ولى غبطه نمى‌خورد.

548- امام صادق 7 فرمود: سه چيز است كه هيچ پيامبر و پايين‌تر از پيامبرى از آن سه چيز خلاصى ندارد: يكى انديشيدن در تحريكات شيطانى در باره امر آفرينش و ديگرى فال بد زدن و ديگرى حسد، جز اينكه مؤمن حسدش را اعمال نمى‌كند.

549- امام صادق 7 از پدران بزرگوارش روايت كند كه: در وصيّت پيامبر 6 به على 7 آمده است كه: اى على! تو را از داشتن سه خصلت نهى مى‌كنم: حسدورزيدن و حرص و خود بزرگ بينى.

550- امام صادق 7 فرمود: ريشه‌هاى كفر سه چيز است: حرص و بزرگ منشى نمودن و حسدورزيدن.

551- امام رضا 7 از پدران بزرگوارش روايت كند كه: رسول خدا 6 فرمود: درد امّت‌هاى پيشين به شما هم سرايت كرده است كه آن درد دشمنى نمودن و حسدورزيدن است.

[1]- غبطه: آرزو بردن به نيكويى حال و نعمت و سعادتى كه ديگران دارند بدون آرزوى زوال آن نعمت از آنان.