چنين كسى به ناچار يا دروغگو است و يا انديشه‌اش ناتوان است.

506- امام باقر 7 فرمود: و امّا اينكه مى‌گويى: قوم من عريفى‌[1] داشته‌اند كه مرده و مى‌خواهند مرا عريف قوم كنند، پس اگر از بهشت كراهت دارى و آن را دوست ندارى پس عريف آنان شو. [در نتيجه اگر سلطان ستمگر مرد مسلمانى را دستگير كند و خونش را بريزد تو در خون او شريك خواهى بود و شايد به چيزى از دنياى آنان هم نرسى (بهره‌اى از دنيا نبرى).

507- امام سجّاد 7 فرمود: بر حذر باش از اينكه طلب رياست و مهترى كنى كه خداوند تو را پايين مى‌آورد و بر حذر باش از اينكه [مال ديگران را] بخورى كه خداوند فقر و نادارى‌ات را افزون مى‌كند و بدان كه اگر در كار خير دنباله رو باشى براى تو بهتر است از اينكه در كار شرّ سر (و پيشرو) باشى.

508- امام صادق 7 فرمود: شما را چه به رياست‌ها؟ همانا مسلمانان به منزله يك تن هستند، بر حذر باشيد از اينكه به سردمداران [ستمگر] نزديك شويد زيرا آنان مردان [حق‌جو و حقگو] را به هلاكت مى‌افكنند.

509- پيامبر اكرم 6 فرمود: هيچ كس بر ده نفر يا بيشتر اميرى و رياست نمى‌كند مگر اينكه در روز قيامت با دستان غل و زنجير شده آورده مى‌شود پس اگر [در زمان رياستش‌] نيكوكار بوده غل و زنجير از او بر داشته مى‌شود و اگر بدكار بوده بر غل و زنجيرش افزوده مى‌گردد.

510- امام صادق 7 از پدران بزرگوارش روايت فرمود: كه پيامبر اكرم 6 در حديث مناهى فرموده است: آگاه باشيد كه هر كس كارگزارى گروهى را به عهده گيرد در روز قيامت با دستانى به گردن زنجير شده مى‌آيد پس اگر در بين آن گروه به دستور خدا قيام نموده باشد خداوند او را آزاد مى‌سازد ولى اگر به ستم رفتار كرده باشد در آتش جهنم افكنده مى‌شود و بد بازگشتگاهى است.

51- باب استحباب اينكه كسى كه دورى از مفاسد معاشرت با ديگران براى او دشوار است غالبا در خانه خود به حقوق برادران دينى رسيدگى كند.

511- امام صادق 7 فرمود: اگر مى‌توانيد كه شناخته نشويد پس چنين كنيد، و وقتى كه تو در نزد خداوند پسنديده و ستوده‌اى، ثنا نكردن مردم بر تو، چه زيانى به تو مى‌رساند و نكوهش نمودن مردم بر تو، چه ضررى براى تو دارد.

[1]- عريف: كارگزار قوم يا رئيس قوم، شناسنده، مأمور شناسايى.