حضرت فرمود: بنگر كه من در نزد تو چگونه‌ام؟ 293- امام صادق 7 از پدران بزرگوارش روايت كند: همانا از تواضع شمرده مى‌شود اينكه شخص به جايگاهى نه در جايگاه ديگر خوشنود باشد (يعنى در وارد شدن به مجلسى براى نشستن به همان جاى خالى خوشنود باشد و هوس جاى بالاتر را در سر نداشته باشد) و ديگر اينكه به هر كس كه بر خورد مى‌كند سلام كند و جدال را ترك كند اگر چه حق با او باشد و دوست نداشته باشى كه به خاطر تقوا و پرهيزكاريت مورد حمد و ستايش قرار بگيرى.

29- باب استحباب تواضع در هنگامى كه نعمتى جديد براى آدمى حاصل مى‌شود

294- امام صادق 7 در باره واقعه ديدار و گفتگوى جعفر بن ابى طالب با نجاشى پادشاه حبشه، فرمود: نجاشى گفت: ما مسيحيان در كتابى كه خداوند بر عيسى 7 نازل فرموده يافته‌ايم كه «يكى از حقوق خداوند بر بندگانش اين است كه هر گاه نعمتى جديد به آنان مى‌بخشد آنان نيز در برابر او تواضع و فروتنى جديدى داشته باشند» زمانى كه اين سخن به پيامبر اكرم 6 رسيد حضرت به اصحاب خود فرمود: همانا صدقه مايه زيادت [مال و عمر] براى صدقه دهنده مى‌گردد پس صدقه بپردازيد تا خداى بر شما رحم آورد و همانا تواضع مايه زيادت مقام و مرتبه شخص متواضع مى‌گردد پس تواضع كنيد تا خداى شما را بلند مرتبه گرداند و همانا عفو و بخشش به عفوكننده عزّت مى‌بخشد پس عفو كنيد تا خداوند شما را عزيز گرداند.

30- باب تأكيد بر استحباب تواضع براى دانشمند و دانش آموز

295- معاوية بن وهب گويد از امام صادق 7 شنيدم كه فرمود: دانش بجوييد و همراه با دانش، خود را با بردبارى و وقار زينت ببخشيد و در مقابل كسانى كه به آنان دانش مى‌آموزيد تواضع و فروتنى كنيد و براى كسى كه از او دانش مى‌آموزيد تواضع كنيد و از دانشمندان متكبّر و سركش نباشيد كه در نتيجه، كار باطل شما [عمل و گفته‌] حق شما را از بين مى‌برد.