229- امام صادق 7 فرمود: سخت‌ترين اعمال سه تاست: يكى منصفانه رفتار كردن با مردم در مورد خود به گونه‌اى كه براى خود به چيزى خوشنود نشوى جز اينكه براى مردم نيز به مثل همان چيز خوشنود گردى، و ديگرى يارى مالى نمودن به برادر دينى‌ات، و ياد و ذكر خدا در هر حال نه تنها

«سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اكبر»

گفتن، بلكه هنگامى كه چيزى بر تو وارد شود كه خداوند به آن امر نموده به آن عمل كنى و هنگامى كه چيزى بر تو وارد شود كه خداوند از آن نهى فرموده، آن را ترك كنى.

230- امام صادق 7 فرمود: كسى كه از روى اخلاص «

لا اله الّا اللَّه»

گويد به بهشت داخل شود و اخلاص او اين است كه گفتن‌

«لا آله الّا اللَّه»

او را از ارتكاب آنچه كه خداوند بر او حرام نموده باز دارد.

231- امام صادق 7 از پدران بزرگوارش روايت كند كه پيامبر اكرم 6 فرمود:

كسى كه فرمان خداى را برد و او را اطاعت كند خداوند را ياد نموده است اگر چه نماز و روزه و قرآن خواندنش كم باشد و كسى كه خداى را نافرمانى كند خداوند را فراموش نموده اگر چه نماز و روزه و قرآن خواندنش زياد باشد.

232- روايت شماره 230 از پيامبر اكرم 6 نيز روايت شده است.

233- امام صادق 7 فرمود: از سخت‌ترين اعمال بندگان يكى منصفانه رفتار كردن مرد در باره خود و ديگرى يارى كردن مرد به برادر دينى‌اش و ديگرى ياد نمودن خداوند در همه حالات، راوى گويد: عرض كردم: ياد نمودن خداوند در همه حالات چگونه است؟ فرمود: هر گاه آهنگ ارتكاب معصيتى را نمود خداى را ياد كند پس ياد خدا بين او و بين آن معصيت حائل مى‌شود و اين همان گفتار خداوند است كه مى‌فرمايد: «همانا آنان كه پرهيزكارند هر گاه رهگذرى از شيطان آهنگ آنان كند يادآور شوند پس ناگاه بينا گردند»[1].

234- امام صادق 7 فرمود: كسى كه واجبات الهى را به پاى دارد و از حرامهاى خداوند دورى كند و اعتقادى نيكو به ولايت اهل بيت پيامبر خدا داشته باشد و از دشمنان خدا دورى و بيزارى جويد پس، از هر درى از درهاى هشتگانه بهشت كه مى‌خواهد داخل شود.

235- امام زين العابدين 7 فرمود:

هر كس به آنچه كه خداوند بر او واجب ساخته است عمل كند

[1]- اعراف/ 201.