مشركان جدا شد و بر بالاى تپه سنگلاخى ايستاد و رو به مكّه گرداند و فرمود: من مى‌دانم كه تو محبوبترين مكانها نزد خدا هستى و اگر ساكنين تو مرا بيرون نمى‌كردند، من خارج نمى‌شدم. و وقتى به «جحفه»[1] رسيد، خداى متعال اين آيه را بر او نازل كرد: «همانا آن خدايى كه قرآن را بر تو مقرّر داشت تو را به جايگاه خود باز مى‌گرداند»[2].

(1) سپس آل محمّد- 6- به جاهاى مختلف دنيا رانده و آواره شدند، در سختيها و مصيبتهايى كه هيچ كس به غير از آنان به آن امتحان نشده، آزموده شدند و همه اينها را پيامبر مى‌دانست و به آنها خبر مى‌داد. و اگر خداوند به حضرت يوسف- 7- به واسطه خوابى كه ديد بشارت داد (به پيامبريش)، پيامبر اكرم نيز در خواب بشارت داده شد در آنجا كه خداوند مى‌فرمايد: «البته خداوند حقيقت خواب رسولش را (در باره فتح مكّه) تصديق كرد و محقق خواهد ساخت»[3].

و اگر چه يوسف- 7- زندان را اختيار كرد براى اينكه خود را از گناه نگهدارى كند، رسول خدا- 6- نيز سه سال و اندى در شعب ابو طالب، در محاصره اقتصادى قرار داشت، آن هنگامى كه خويشاوندانش او را در سخترين فشارها و تنگناها قرار دادند تا اينكه خداوند متعال چاره‌سازى كرد و آنان را با فرستادن ضعيفترين مخلوقاتش (يعنى موريانه) و خوردن عهدنامه‌اى كه در جدايى خويشاوندانش نوشته بودند، مغلوب ساخت.

و اگر يوسف- 7- در چاه گرفتار بود، حضرت محمّد- 6- در غار بود. و اگر يوسف- 7- غائب و ناپديد شد، حضرت مهدى- عجل اللَّه تعالى فرجه الشريف- آل محمّد- عليه و :- نيز غائب شد و امر او ظاهر خواهد شد؛ همچنان كه امر يوسف ظاهر شد.

[1]« جحفه» نام آبادى بزرگى است در راه مكّه كه يكى از« مواقيت» نيز مى‌باشد.

[2] سوره قصص، آيه 85.

[3] سوره فتح، آيه 27.