يعنى رئيس و محمود، همان محمّد است.

(1) باز هم در اوصافش گفته شده است: «از دريا عبور مى‌كند و به آخر زمين مى‌رسد. و اهل خزينه‌ها پيش او مى‌آيند. پادشاهان فارس به اطاعت او گردن مى‌نهند و ملتها از او اطاعت مى‌كنند. و ضعيف را نجات مى‌دهد و به مسكين رحم مى‌كند».

و در سرود ديگر است: «خدايا! جاعل سنّت را مبعوث كن تا مردم را بگويد كه حضرت عيسى بشر است»[1].

و در كتاب شعياى پيامبر است كه: «به من گفتند برخيز و از آنچه كه مشاهده مى‌كنى خبر ده. پس گفتم: دو سواره را مى‌بينم كه اين طرف مى‌آيند؛ يكى بر الاغ سوار است و ديگرى بر شتر. و يكى به ديگرى مى‌گويد: بابل و بتهايش فرو ريختند. تمام اهل كتاب به اين كتابها ايمان دارند، مگر نصارا كه فقط انجيل را قبول مى‌كنند[2].

نشانه‌هاى پيامبر اسلام 6 در انجيل‌

(2) حضرت مسيح به حواريين گفت: «من مى‌روم، روح خدا فارقليط مى‌آيد و از جانب خود سخن نمى‌گويد، بلكه از طرف خدا حرف مى‌زند. او همان گونه است كه مى‌گويند. و مرا تصديق مى‌كند، چنانچه شما تصديق مى‌كنيد؛ چون شما قبل از مردم با او هستيد و از تمام چيزهايى كه خدا به شما داده، او خبر مى‌دهد».

يوحنا از مسيح- 7- نقل مى‌كند كه فرمود: تا زمانى كه من نرفته‌ام، فارقليط نمى‌آيد. وقتى جهان پر از خرافات و خطا و اشتباه شد، او مى‌آيد و از جانب خود سخن نمى‌گويد. بلكه از طرف خدا حرف مى‌زند و شما را از حوادث آينده و غيب خبر مى‌دهد.

در جاى ديگر مى‌فرمايد: «فارقليط، روح حق است. (خداوند) او را به اسم من‌

[1] بحار: 15/ 210.

[2] بحار: 15/ 210.