فرمود: آنها را ميان همراهانت به مقدار آنچه كه از آنها سرقت شده، تقسيم كن.

پس آن دينارها را بين آنان تقسيم كردم و آن دينارها به همان مقدارى بود كه از آنان سرقت شده بود، نه كم و نه زياد[1].

شهادت مرد زيدى مذهب‌

(1) 12- يحيى بن ابى عمران مى‌گويد: عده‌اى از شيعيان رى، خدمت امام جواد- 7- رسيدند و در ميان آنان مرد زيدى مذهب بود كه از مسائلى پرسيدند.

حضرت به غلامش فرمود: دست اين مرد را بگير و از اينجا بيرون كن و غلام، او را بيرون كرد.

مرد زيدى گفت: «اشهد ان لا اله الّا اللَّه و انّ محمّدا رسول اللَّه و انّك حجّة اللَّه»[2].

تقاضاى پيراهن از امام جواد (ع)

(2) 13- عمران بن محمّد مى‌گويد: برادرم قبايى به من داد تا اينكه آن را با اشيايى ديگر نزد امام جواد- 7- ببرم، آنها را بردم ولى قبا را فراموش نمودم. وقتى كه خواستم با آن حضرت خداحافظى كنم، به من فرمود: قبا را بياور.

و مادرم از من خواسته بود كه از آن حضرت پيراهنى بگيرم، پس پيراهن را خواستم، حضرت فرمود: او ديگر به آن احتياجى ندارد. بعد خبر آمد كه او روز قبل فوت كرده است‌[3].

توطئه خطرناك معتصم و رسوائى او

(3) 14- ابن ارومه روايت مى‌كند كه: معتصم عده‌اى از وزيرانش را خواست و گفت: نامه‌اى به نام محمّد تقى- 7- بنويسيد كه اراده خروج دارد و

[1] بحار الانوار: ج/ 44، حديث 12 و 13.

[2] بحار الانوار: 50/ 45، حديث 14 و 15.

[3] بحار الانوار: 50/ 45، حديث 16 و 17.