الف- شما مى‌دانيد كه اجنّه قبل از بعثت پيامبر اكرم- 6- استراق سمع مى‌كردند. ولى در اوايل رسالت پيامبر اسلام با رجم و سنگسار شدن، منع گرديدند.

(1) ب- و سحر و كهانت، باطل شد.

ج- و ابو جهل در حالى كه پيامبر در خواب بود از پشت ديوارى آمد و سنگى در دست داشت و مى‌خواست آن را بر سر حضرت بكوبد، ولى آن سنگ به دستش چسبيد.

د- و از آن جمله است، سخن گفتن گرگ و شتر با آن حضرت.

ه- زن عبد اللَّه بن مشكم‌[1]، گوسفندى را بريان و مسموم نمود و سپس آن را نزد پيامبر اكرم آورد. بشر بن براء نيز با آن حضرت بود. پيامبر- 6- ذراع (دست) گوسفند را برداشت و بشر، كراع (پاچه) آن را. وقتى كه حضرت آن را به دندان زد، دور انداخت و فرمود: اين ذراع به من مى‌گويد كه مسموم است. ولى بشر آن را جويد و فرو برد كه در اثر آن، از دنيا رفت.

رسول اكرم- 6- به دنبال آن زن فرستاد، او آمد و به كار ناپسند خود اقرار نمود.

پيغمبر اكرم پرسيد: چه چيز تو را وادار نمود كه اين كار را انجام بدهى؟

آن زن گفت: همسر و بزرگان قوم مرا كشتى، لذا با خود گفتم: اگر تو پادشاه باشى، اين زهر تو را خواهد كشت و اگر پيامبر باشى، خداوند تو را از آن آگاه خواهد ساخت.

سپس امام كاظم- 7- نشانه‌ها و دلايل فراوان ديگرى براى يهوديان، اقامه نمود كه آنان اسلام آوردند. و امام صادق- 7- به آنها خلعت داد و احسان نمود[2].

[1] عبد اللَّه بن مشكم، يكى از يهوديان خيبر بود.

[2] بحار الانوار: 17/ 408، حديث 37.