اين گونه چشمهاى آنها را پر نمى‌كرد.

اين واقعه را دو طرف جنگ مشاهده كردند. به جز پيامبر- 6- كسى قادر نبود كه يك مشت خاك را روى تمام جمعيت بپاشد در حالى كه فاصله آنها دويست ذراع يا بيشتر باشد و جمعيت هم متفرق. و خاك هم بيشتر از يك مشت نباشد[1].

سفرهاى پيامبر 6 قبل از بعثت‌

(1) 24- دو سفر پيامبر- 6-، قبل از بعثت معروف است. تمام خويشاوندان و نزديكان، آن را نقل كرده‌اند. در اين سفرها بود كه ابرى بر آن حضرت سايه مى‌افكند و بالاى سر او به همه جا مى‌رفت و تمام همراهانش آن را مى‌ديدند[2].

گم شدن شتر رسول خدا 6

(2) 25- روزى شتر رسول خدا- 6- گم شد. منافقين طعنه زدند و گفتند: او ما را از اسرار آسمانها خبر مى‌دهد ولى نمى‌داند شترش كجاست. وقتى اين سخن طعن آميز، به گوش پيامبر رسيد، فرمود: تمام اخبارى كه از آسمانها مى‌گويم از طرف خداست و خدا مرا به همه اسرار آگاه كرده است.

سپس جاى شتر را به آنها نشان داد و فرمود: «افسارش به درختى گير كرده است» رفتند و شتر را در همان حالى كه پيامبر فرموده بود يافتند[3].

شقّ القمر

(3) 26- پيامبر اكرم- 6- در اوائل بعثت، ماه را با اشاره دست به‌

[1] بحار: 8/ 73، حديث 28.

[2] بحار: 17/ 354، حديث 7.

[3] بحار: 18/ 109، حديث 11.