- بزغاله مى‌گويد: (خدايا!) مرگم را برسان تا گناهانم كم باشد.

وقتى كه شير غرش مى‌كند؛ يعنى امر خداوند مهم است مهم.

- گاو نر مى‌گويد: اى فرزند آدم! صبر كن. تو در مقابل كسى هستى كه تو را مى‌بيند و ديده نمى‌شود و آن خداست.

- فيل مى‌گويد: از مرگ، گريزى نيست.

- يوز پلنگ مى‌گويد: «يا عزيز يا جبّار يا متكبّر يا اللَّه!».

- شتر مى‌گويد: منزّه است خدايى كه خواركننده ستمكاران است.

- اسب مى‌گويد: سبحان ربّنا سبحانه!- گرگ مى‌گويد: كسى را كه خدا حفظ كند، هرگز ضايع نمى‌گردد.

- شغال مى‌گويد: واى! واى! واى! بر گناهكارى كه در گناه كردن، اصرار مى‌نمايد.

- سگ مى‌گويد: گناهان، باعث خوارى است.

- خرگوش مى‌گويد: خدايا! مرا هلاك نكن و حمد و ستايش براى توست.

- روباه مى‌گويد: دنيا خانه غرور است.

- غزال مى‌گويد: خدايا! مرا از آزار و اذيت نجات بده.

- كركدن مى‌گويد: (خدايا) به فريادم برس و الّا هلاك مى‌گردم.

- گوزن مى‌گويد: خداوند مرا كفايت مى‌كند و بهترين وكيل است.

- پلنگ مى‌گويد: پاك و منزه است خدايى كه با قدرت، عزيز شده است.

- مار مى‌گويد: اى خدا! چقدر شقى و بدبخت است كسى كه تو را معصيت مى‌كند.

- عقرب مى‌گويد: بدى، چيز وحشتناكى است.

سپس امام- 7- فرمود: تمام مخلوقات خداوند او را تسبيح مى‌كنند. بعد امام اين آيه را تلاوت فرمود:

وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ‌[1].

[1] سوره أسرى، آيه 44.