است قلوب آنان منور شده، و بر اسرار الهى تا جايى كه اراده حضرت حق تعلق گرفته است مطلع شده‌اند.

پس اى فرزندم ابتدا كن بروزه عقل و قلب خود، و از هر چه ترا از پروردگار باز دارد خوددارى نما، و از افطار نمودن بذنوب و ارتكاب گناهان خوددارى كن، و پيش خود فكر كن كه اگر سلطانى كه در مقام تقرب جستن باو بوده باشى مثل اين كار را از تو خواسته بود، در حالتى كه در پيشگاه او حاضر بوده و مراقب خدمت و طاعت او بوده باشى، و در مقام آن باشى كه از مخالفت و عصيان او و آنچه ترا از او دور نمايد اجتناب نمائى، آيا باين تكليف و بجا آوردن آن خرسند نبودى؟ و آن را شرف و افتخار خود ندانستى؟ پس در پيش وجدان و عقل خود خداى متعال را از بنده ضعيفى كمتر مدان، كه همانا بنده در اثر اين اهمال كارى و تقصير در طاعت و خدمت مفتضح و رسوا شده، و در اهوال خطرناك و وادى هلاكت واقع خواهد شد.

و چون عقل و قلبت روزه‌دار باشند، تمام اعضاء و جوارح خود را وادار كن كه از آنچه ترا از مولاى خود باز ميدارد امساك نموده و روزه‌دار باشند روزه كاملى كه لايق بحال تو بوده باشد، و بزودى تفصيل اين اسرار را در كتابى كه آن را (المضمار) ناميده‌ام ان شاء اللَّه شرح داده و بيان خواهم نمود، پس بايد عمل تو براى خداوند جل جلاله بوده باشد، و با انوارى كه حضرتش بتو عنايت فرمايد مطابقت نمايد.

فصل صد و چهل و چهارم- (در حج)

اما حج الى اللَّه جل جلاله بقصد زيارت بيت اللَّه- الحرام، اى فرزندم كه خداوند ترا بحج كامل گرامى بدارد، بدان كه: هر كس براى غير خداوند قصد حج نمايد قصد او فاسد، و حج او باطل خواهد بود، بلكه بايد هر مقصودى و هر عبادتى باللَّه و للَّه بوده باشد.