است كه على 7 از دختر ابو جهل در حال حيات پيامبر خواستگارى نمود، آن حضرت بر او غضب نمود و بالاى منبر فرمود: بين دختر ولىّ خدا با دختر دشمن خدا نمى‌شود جمع كرد! فاطمه پاره تن من است كسى كه او را اذيت نمايد، مرا اذيت نموده، كسى كه مى‌خواهد دختر ابى جهل را بگيرد بايد از دختر من دورى نمايد؟!! آنگاه ابو جعفر اسكافى مى‌گويد: «و الحديث مشهور من رواية الكرابيسى» يعنى اين حديث مشهور به روايت كرابيسى است (به اين معنى كه هر روايت بى‌اساس را كرابيسى مى‌خوانند).

ابن ابى الحديد گويد: اين حديث در صحيح بخارى و مسلم از «مسور بن- مخرمه زهرى» روايت شده و سيد مرتضى علم الهدى در كتاب «تنزيه الأنبياء و الائمة» گويد اين روايت از «حسين كرابيسى» رسيده و او مشهور به انحراف از اهل بيت طهارت و از نواصب و دشمنان بزرگ آن خاندان جليل بوده است و روايت او مورد قبول نمى‌باشد[1].

به علاوه اخبار در مذمت اذيت‌كنندگان فاطمه فقط اختصاص به نقل از كرابيسى يا ابو هريره در خطبه ساختگى دختر ابو جهل نمى‌باشد، بلكه اخبار زيادى در اين باره وارد شده است از جمله بخارى در «فصل الخطاب» و امام احمد بن- حنبل در مسند و مير سيد على همدانى در مودت سيزدهم از «مودة القربى» حديثى از سلمان محمدى نقل مى‌نمايد كه رسول اكرم 6 فرمود:

«حبّ فاطمة ينفع في مائة من المواطن ايسر تلك المواطن الموت و القبر و الميزان و الصّراط و الحساب فمن رضيت عنه ابنتى فاطمة رضيت عنه و من رضيت عنه رضى اللَّه عنه و من غضبت عليه ابنتى فاطمة غضبت عليه و من غضبت عليه غضب اللَّه عليه و ويل لمن يظلمها و يظلم بعلها عليا و ويل لمن يظلم ذرّيّتها و شيعتها»

. (دوستى فاطمه در صد موضع نفع و فائده مى‌بخشد و آسانترين آنها موقع مرگ و ميزان، صراط و حساب است پس كسى كه دخترم فاطمه از او راضى باشد،

[1] ابن ابى الحديد، شرح نهج البلاغه، ج 4، ص 64- از چاپ 20 جلدى.