تا صبح شد بعد سرش را بيرون آورد همين كه شناختند گفتند چون ما ترا به جاى محمد 6 گرفته بوديم، سنگ مى‌انداختيم بعد كه شناختيم ديگر سنگ نمى‌اندازيم‌[1].

مفسر معروف اهل تسنن «ثعلبى» در تفسير اين آيه به سند خود گفته:

هنگامى كه پيامبر تصميم گرفت مهاجرت كند، براى اداى قرضهاى خود و تحويل دادن امانتهائى كه نزد او بود، على 7 را به جاى خويش قرار داد و شب هنگام كه مى‌خواست به سوى غار «ثور» برود و مشركان اطراف خانه او را براى حمله به او محاصره كرده بودند، دستور داد على 7 در بستر او بخوابد و پارچه سبز رنگى (برد حضرمى) كه مخصوص خود پيامبر بود روى خود بكشد، در اين هنگام خداوند به «جبرئيل» و «ميكائيل» وحى فرستاد كه من بين شما برادرى ايجاد كردم و عمر يكى از شما را طولانى‌تر قرار دادم كدام يك از شما حاضر است، ايثار به نفس كند و زندگى ديگرى را بر خود مقدم دارد، هيچ كدام حاضر نشدند به آنها وحى شد، اكنون على 7 در بستر پيغمبر من خوابيده و آماده شده جان خويش را فداى او سازد به زمين برويد و حافظ و نگهبان او باشيد.

هنگامى كه جبرئيل بالاى سر، و ميكائيل پائين پاى على 7 نشسته بودند، جبرئيل مى‌گفت:

«بخّ بخّ من مثلك يا بن ابى طالب»

به‌به آفرين بر تو اى على خداوند به واسطه تو بر فرشتگان مباحات مى‌كند.

و در اين هنگام آيه فوق نازل شد[2] و به همين دليل آن شب تاريخى به نام «ليلة المبيت» ناميده شده است اين حديث را فقيه شافعى ابن مغازلى در كتاب «المناقب» به طور مسند روايت كرده است‌[3].

[1] مسند احمد بن حنبل، ج 1، ص 331.

[2] تفسر ثعلبى، ج 6، ص 479.

[3] اين روايت را خطيب بغدادى در ج 13، ص 191 و هيثمى در مجمع خود ج 7، ص 27 فخر رازى در تفسير كبير خود در ذيل همين آيه، ابن اثير در اسد الغابة، ج 4، ص 25 و شبلنجى در نور الأبصار، ص 77، و مناوى در كتاب كنوز الحقائق، ص 31 و نسائى در خصايص ص 8، و حاكم در مستدرك الصحيحين ج 3، ص 4، محب طبرى در رياض النضرة، ص 203 و در ذخائر العقبى، ص 86 و متقى در كنز العمال، ج 8، ص 333 و غزالى در كتاب احياء العلوم ج 3، ص 238 و صفورى در نزهة المجالس، ج 2، ص 209 و سبط ابن جوزى حنفى در تذكرة الخواص ص 21 و ابن هشام در سيره ج 2، ص 291 و حلبى در سيره خود و يعقوبى در تاريخ خود ج 2، ص 29 و طبرى در تاريخ ج 2، ص 99 و عده ديگرى از علماى اهل تسنن جريان ليلة المبيت را نقل كرده‌اند.

ابو جعفر اسكافى مى‌گويد: همان طور كه« ابن ابى الحديد» در شرح نهج البلاغة ج 3، ص 270 ذكر كرده است جريان خوابيدن على( 7) در بستر پيغمبر به تواتر ثابت شده و غير از كسانى كه مسلمان نيستند و افراد سبك مغز آن را انكار نمى‌كنند.