مؤلف گويد: و همين حديث را صدوق در كتاب غيبت مانند اينجا روايت كرده است.[1]

صد و پنجاه و ششم: و نيز در همان كتاب از سعيد بن جبير از عبد اللَّه بن عباس حديث كند كه رسول خدا 6 فرمود: جانشينان و اوصياء و حجتهاى پروردگار بر خلق پس از من دوازده نفرند، اول ايشان برادرم و آخر ايشان فرزندم مى‌باشد. عرض شد: اى رسول خدا! برادرت كيست؟

فرمود: على بن ابى طالب. عرض شد: فرزندت كيست؟ گفت: مهدى، آن كسى كه زمين را از عدل و داد پر كند چنانچه از ظلم و ستم پر شده است، به خدايى كه مرا به درستى به پيغمبرى برانگيخته اگر باقى نماند از (عمر) دنيا مگر يك روز هر آينه خداى تعالى آن روز را طولانى فرمايد تا فرزندم مهدى بيرون آيد، و حضرت عيسى بن مريم روح اللَّه از آسمان فرود آيد و پشت سرش نماز كند، و زمين را به نور خويشتن روشن كند، و فرمانروايى و سلطنت او به شرق و غرب عالم برسد.[2]

[1] كمال الدين: 257.

[2] كمال الدين: 280.