: به امّت بگو كه مى‌خواهيد شما را به زيان‌كارترين مردم آگاه ساز؟

زيانكارترين مردم آنها هستند كه عمرشان را در راه حيات دنياى فانى تباه كردند و به خيال باطل پنداشتند، نيكوكارى مى‌كنند.

و:

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ عامِلَةٌ ناصِبَةٌ، تَصْلى‌ ناراً حامِيَةً، تُسْقى‌ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ[1] رخسار گروهى ترسناك و ذليل باشد و همه كارشان رنج و مشقّت است و پيوسته در آتش فروزان دوزخ معذّبند و از چشمه آب گرم جهنّم آب نوشند.

پس درود بر كسى كه به ولايت او ايمان به دست مى‌آيد و با دوستى و برائت از دشمنانش عمل به اركان دين؛ مورد قبول قرار مى‌گيرد.

2- يك ويژگى منحصر به فرد:

يكى از فضايل امام 7 اين است كه: در پناه ايمان، رشد كرد و تربيت شد و به پليديهاى دوران جاهليّت آلوده نگشت، بر خلاف ساير صحابه، چرا كه همه مسلمانان اتفاق نظر دارند كه او يك لحظه به خدا شرك نورزيد و هرگز بر بتى سجده نكرد، بلكه هم او بود كه بر دوش پيامبر 6 پاى نهاد و بتها را درهم كوبيد.

«احمد بن حنبل» در «مسند» خود از «ابى مريم» از على 7 روايت كرده كه فرمود: در معيّت پيامبر، به خانه كعبه رفتم، رسول خدا 6 فرمود: روى شانه‌هاى من بالا برو، من بالا رفتم، و چون خواستم روى شانه‌اش برخيزم، نتوانستم، پيامبر روى زمين نشست و فرمود: حالا روى شانه‌ام بنشين، روى شانه‌اش نشستم، آنگاه پيامبر 6 برخاست در اين لحظه حالتى احساس‌

[1] غاشيه/ 2