اراده و خواست خدا فرو بنشين‌[1] آب فرو نشست، به‌طورى كه ماهيها در عمق آن ظاهر شدند و بسيارى از آنها به عنوان امير المؤمنين 7 سلام كردند و برخى از انواع ماهيها مثل سگ ماهى، مار ماهى و ماهى آبنوس سكوت كرده بودند، مردم از اين مسأله در شگفت شدند و از علت نطق برخى و سكوت برخى ديگر سؤال كردند، امام فرمود: خداوند ماهيهايى كه گوشتشان را حلال كرده به نطق درآورد و حرام گوشتها و غير مأكولها را ساكت كرد.[2]

4-

اجابت نفرين على 7‌

در موردى ديگر كه نفرين امام 7 به اجابت رسيد، زمانى بود كه بر روى منبر كوفه فرمود: اى مردم، كسى كه در غدير حاضر بود و شنيد كه پيامبر 6 فرمود:

من كنت مولاه فعلىّ مولاه‌

، برخيزد و شهادت دهد، گروهى برخاستند و به آن شهادت دادند، در آن مجلس «انس بن مالك» حاضر بود ولى شهادت نداد، امام 7 خطاب به او فرمود: چرا شهادت نمى‌دهى؟ در حالى كه تو شنيدى آنچه ديگران شنيدند؟ عرض كرد: يا امير المؤمنين من پير شده‌ام و داستان را فراموش كرده‌ام، فرمود: خدايا اگر دروغ مى‌گويد به لكه‌هاى سفيدى مبتلايش كن كه عمامه آنها را نپوشاند،[3] لذا دچار بيمارى پيسى شد.

5- دعايى ديگر در حق «بسر بن ارطاة» كرد و عرضه داشت: خدايا بسر آخرت را به دنيا فروخته، عقلش را بگير و چيزى از دين برايش باقى مگذار، كه مستوجب رحمت تو شود،[4] لذا بسر ديوانه شد.

[1]

ُ انغض باذن اللَّه تعالى و مشيئته.

[2]

ُ انطق اللَّه تعالى ما طهر من السّمك و اصمت عنّى ما حرّمه و نجّسه و بعده.

[3]

ُ اللّهم ان كان كاذبا فارمه ببيضاء لا تواريها العمامة.

[4]

ُ اللّهم انّ بسرا باع آخرته بدنياه فاسلبه عقله و لا تبق له من دينه ما يستوجب به رحمتك.