إِنَّ إِلَيْنا إِيابَهُمْ ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنا حِسابَهُمْ‌[1] همانا بازگشتشان به سوى ما و سپس حسابشان با ما است.

امام صادق 7 فرمود: خداوند على 7 را بين خود و خلقش قرار داده و جز على 7 علمى در ميانشان نيست، پس كسى كه به ولايت او اقرار نمايد، مؤمن است، و كسى كه آن را منكر گردد، كافر است و كسى كه او را نشناسد گمراه است، و اگر كس ديگرى را با او قبول داشته باشد، مشرك است‌[2] و كسى كه ولايتش را داشته باشد، به بهشت مى‌رود و كسى كه آن را منكر گردد، داخل آتش مى‌شود.

12- سخن پيامبر 6 در شأن على 7‌

از امام على 7 روايت شده كه از پيامبر 6 شنيدم كه فرمود: در روز قيامت منادى‌اى ندا در دهد، اى رسول خدا 6 خداوند بزرگ، قدرت پاداش دادن دوستان تو و دوستان اهل بيت : را به تو داده، كسانى كه احترام تو را در حق آنان روا داشتند، حال هر پاداشى مى‌خواهى، به آنها بده، پس من مى‌گويم:

خدايا بهشت (را به آنان مى‌دهم) پس به من ندا مى‌دهد، هر كجا كه مى‌خواهى جايشان ده، و اين همان مقام معهودى است كه خدا به تو وعده كرده است.

«عبد اللَّه بن مسعود» گويد: پيامبر خدا 6 فرمود: نخستين كسانى كه از اهل‌

[1] غاشيه/ 26

[2] ظاهرا منظور از اين جمله، شركت دادن ديگران در امر خلافت است يعنى: هم امام و هم ديگران را قبول داشته باشد.( م)