محبوبترين مردم نزد خداوند، كسى است كه نفعى
به ايشان رساند.
پس اگر سر آن دارى كه به اين مرتبه والا دستيابى و به مقتضاى اين
حديث شريف، محبوبترين مردم نزد خداوند باشى، نخست اين مقدمه را بخوبى درياب، و
بدانكه بهرهاى كه با اين شيوه رفتار از مردم نصيب تو مىگردد، بيش از سودى است
كه به آنان مىرسانى. زيرا تو به وسيله آنها به اين مقام بار مىيابى كه محبوبترين
مردم نزد خداوند باشى. سود و بهره ديگرى از آنان مخواه، و از هرچه غير آن است
چشمپوشى نما.
[همواره به مردم بهره رسان اما به خير ايشان اميد مبند]
اينك كه پايه معاشرت خويش با مردم را بر اين گذاشتهاى كه به حال
ايشان نافع باشى، و خير و احسان از سوى تو به آنان رسد، ابتدا خود را براى تحمل
بىمهرى و ناسپاسى ايشان آماده ساز كه اين اولين احسان تو نسبت به آنان خواهد بود.
و آنگاه كه عزم آن داشتى كه بىمهرى را به بىمهرى پاسخ نگويى، به اين مقدار قناعت
مكن، چون تو به كسانى تأسى نمودهاى كه بدى را با نيكى، ظلم را با گذشت، گسستن را
با پيوستن و محروم نمودن را با بخشش و كرم پاسخ مىدهند، و اين رويه ايشان بود.
[بدى را با نيكى پاسخ ده كه به نيكى خواهى رسى]
پس بايد خود را چنان بسازى كه آرزوى آن داشته باشى كه كسى به تو بد
كند و آنگاه به او احسان كنى، تا بدين وسيله به فضيلت نيكى به كسىكه تو را مورد