و هرگاه از راه صلح درآيند و صلح كنند، ترك حزم و احتياط نبايد كرد، و تدبير حزم و عاقبت‌بينى را به دستور ايّام جنگ مرعى بايد داشت. و بسيار بوده كه پادشاهان رسولان فرستاده‌اند و مراسم دوستى و خلّت‌[1] تمهيد نموده، و هنوز رسول ايشان رجوع نكرده عساكر روان نموده‌اند و در نزاع و جدال گشوده. از اين غافل نبايد بود كه يكى از تدبيرات ملوك آن است كه در وقت تمهيد حروب دشمنان را به اظهار دوستى و مهربانى در خواب كنند.

[1] - دوستى و برادرى.