منكر نكنيد؟ كسى گفت: «آن نخواهد شد يا رسول اللّه!» فرمود كه، بدتر از آن نيز خواهد شد. چگونه خواهيد بود وقتى كه امر كنند به منكر و نهى كنند از معروف؟ كسى گفت: «يا رسول اللّه! اين خواهد شد؟» حضرت فرمود: «بدتر از اين نيز خواهد شد.

چگونه خواهيد بود وقتى كه نيك را بد دانند، و بد و منكر را نيك دانند؟»

و از حضرت امام محمّد باقر 7 منقول است كه فرموده: «واى بر آن قومى كه اطاعت نمى‌كنند خدا را به امر به معروف و نهى از منكر!» و از حضرت رسول صلّى اللّه عليه و اله منقول است كه فرموده: «هرگاه به همديگر مى‌انداخته باشند امر معروف و نهى از منكر را، پس آگاه باشند به عذابى از جانب خداى عز و جلّ»

و از حضرت امير المؤمنين- صلوات اللّه عليه- منقول است كه فرموده كه، هركه ترك كند انكار منكر را به دل و دست و زبان، او مرده‌اى است در ميان زندگان. و حضرت صادق 7 به گروهى از اصحاب خود گفتند كه، به تحقيق كه لايق و سزاوار است از جهت من كه مؤاخذه كنم بى‌گناه شما را به شقى، و چگونه اين مرا سزاوار نباشد و به شما مى‌رسد از يكى از مردان شما فعل قبيح و شما بر او انكار نمى‌كنيد و از او هجرت نمى‌نماييد و او را آزار نمى‌كنيد تا آنكه آن عمل را ترك كند؟

و از حضرت امام محمّد باقر 7 منقول است كه فرموده كه، «مى‌باشند در آخر الزّمان قومى كه متبوع باشند در ميان ايشان گروهى مراييان كه خود را قارى و عابد بازنمايند؛ نوچگان‌[1] سفيهان باشند، امر به معروف و نهى از منكر را واجب نسازند، [121 ب‌] الّا آنكه بالكلّيه ايمن باشند از ضرر. طلب كنند از جهت خود رخصتها و عذرها؛ پيروى لغزشهاى علما و فساد علم ايشان كنند.- يعنى، پيروى آن كنند كه بعضى علماى بد از روى مداهنه و دنياطلبى موافق اغراض ايشان حكم كنند و فتوا دهند و از راه بلغزند.

آنگاه، ايشان پيروى لغزش ايشان و فساد علم ايشان كنند.- اقبال كنند بر نماز و روزه و چيزهايى كه ضررى به نفس و مال ايشان نرساند؛ و اگر نماز ضررى كند به آنچه مى‌كنند به اموال و اولاد خود، هرآيينه نماز را رفض كنند و بيندازند، همچنانكه اعمّ فرايض و اشرف آن را رفض نموده‌اند. به درستى كه امر به معروف و نهى از منكر فريضه‌اى است‌

[1] -« نوچه» به معنى جوان نوخاسته است.