در روايت است كه حضرت امير المؤمنين- صلوات الله عليه- چون اين خطبه را- كه بعضى از آن منقول شد- بر مردمان خواند، به لرزه درآمدند از جهت آن پوستها، و گريستند از جهت آن چشمها، و به ناله درآمدند از جهت آن دلها، و اين خطبه را جماعتى [21 آ] از مردمان خطبه غرّا مى‌نامند و جهت تنبيه بر فساد و تغيير و انقلاب دنيا و بيان منازل و احوال آدمى، از ابتداى پوشيدن خلعت حيات تا هنگام كندن آن لباس، همين خطبه، صاحب بصيرت را كافى است.