بخش هفتمين: سفر پنجم حقير به أعتاب عاليات در سنه 1389 هجريّه قمريّه‌

سفر پنجم حقير به أعتاب عاليات در سنه 1389 هجريّه قمريّه‌

خداوند نصيب فرمود براى زيارت دهه عاشورا تا اربعين و تا زيارت أمير المؤمنين 7 در هفدهم ربيع الاوّل مشرّف بودم و مجموع اين سفر هشتاد روز به طول انجاميد.

بعضى از مكاتيب حاج سيّد هاشم حدّاد به خطّ خود براى حقير

بنده براى ايشان نامه بسيار ميفرستادم، معذلك هميشه ميفرمودند: نامه بفرست و نامه ات را قطع مكن گرچه من حال و خلق جواب ندارم و منتظر جواب هم نباش. جوابهائى كه بعضاً ايشان ميدادند غالباً به إملاء ايشان و خطّ بعضى از رفقا بود، و خيلى به ندرت خودشان پاسخ مينوشتند و يا نامه‌اى مستقلّ ميفرستادند. و شايد در مدّت 28 سال ارادت حقير تا رحلتشان مجموع نامه‌هائى را كه براى بنده فرستاده‌اند، از بيست عدد تجاوز نكند. معذلك همه آنها محفوظ و جميع جوابها و نامه‌هائى را كه به خطّ رفقاست محفوظ مى‌باشد. نامه‌هاى ايشان هم بسيار مختصر است. اينك چند نامه را كه قبل از اين سفر مرحمت فرمودند در اينجا نقل مى‌كنيم 1-: بِسمِهِ تَعالَى‌

إلَى جَنابِ سَيِّدى الْمُحْتَرَم السّيّد مُحَمّد حسين الْعالِمِ الرَّبّانىّ، أسْألُ اللَهَ أنْ يَزيدَ فى دَرَجاتِكَ. السَّلامُ عَلَيكَ وَ عَلَى أهْلِ بَيْتِكَ جَميعًا وَ رَحْمَةُ اللَهِ وَ بَرَكاتُهُ، ثُمَّ عَلَى جَميعِ الرُّفَقآءِ فَردًا فَردًا.