بيت الله الحرام از أوطان خود خارج و به سوى مكّه ميروند، معلوم است كه اگر كسى به سمت خراسان و براى زيارت سفر كند اين سفرِ چشمگير مشخّص خواهد شد و خليفه ميگويد: اينان از عمل حجّ با چنين و چنان أهمّيّت إعراض نموده و محلّى ديگر كه قبر امامشان است، بدانسوى قصد مى‌كنند و حجّمى كنند. پس در موسم حجّ به زيارت نرويد و صبر كنيد در زمانى كه از نقطه نظر تدريج زمان در مقابل موسم حجّ قرار دارد و آن، ماه رجب است كه در ضمن داراى شرف و فضيلت و شهر الله الاصَبّ است زيارت كنيد تا اين احتمال تشنيع از شما برداشته شود. در اينصورت، زيارت كرده‌ايد و سلطان را نيز نسبت به خود در شكّ و شبهه نينداخته ايد!

و اين وجه از احتمال بسيار خوب است و اشكالى ندارد. مضافاً به آنكه در زيارت حضرت امام رضا در موسم حجّ به بيان مقدّم خوف تشنيع هست نه مطلق زيارت گرچه در ماه رجب باشد؛ چون زيارت ائمّه عليهم السّلام بطور مطلق در آن زمانها رائج و دارج بوده، و شيعيان به زيارت قبور ائمّه خود معروف بوده‌اند.

بارى، على أىِّ الاحتمالَين عبارت روايت، لفظ رجب است بالجيم المُعْجَمة؛ ولى يكى از دوستان: جناب آية الله آقاى حاج سيّد موسى شُبَيرى زنجانى دامت بركاته گفتند: در نسخه «كافى» كه به تصحيح مرحوم آية الله شهيد حاجّ شيخ فضل الله نورى أعلى اللهُ مَقامَه الشّريف طبع شده است، رجب را بالحاء المُهْملة ضبط كرده‌اند و يك نفر از آيات عظام دامت بركاتهم كه كتابى در باب زيارت حضرت امام رضا 7 نوشته‌اند، اين ضبط را ترجيح داده و گفته‌اند كه: عبارت رَحْب است، يعنى بايد زيارت را در سِعه بجاى آوريد، و در اين زمان كه زمان شدّت و ضيق است خوددارى كنيد چون از سلطان خوف تشنيع است. و بنابراين زيارت حضرت ثامن الائمّه 7 در ماه رجب‌